Derya-i Aşk
 

Söylenmemiş cümlelerim var benim ve yazmaya cesaret edemediğimiz hepimizin.
Bahseder olmuş şarkılar ve şiirler hep sevdadan.
Bu kadar çok mu sevdalanıyoruz.Yoksa sevdamı zannediyoruz hadsizliğimizi.
Emekler kuru gürültü olmuş.vefa ise sudan ucuz satılmış devre.Bir devir ki
şahsiyetler yıkılmış gökdelen misali.
Nerde Mehmet Akifler ve nerdesin ey Fuzuli!...
Haydi, şimdi çıkagelin de, bu kalem utansın beyaz sayfada ki karasına
yüzünün…
Utansın! Devrin sevdayı yalnız bırakan yüreksiz sevgilileri.
Leyla mekan tutar olmuş aşk meydanını da,yiğidini bir türlü bulamamış. Ey
Leyla arama boşuna devir yalnızlık devridir..
Devir benlik.
Nerde mecnun nerde Mevlana..Ara onu sadece kalbinin yangının da ..
Kolay mı bu devirde Leyla olmak ,Mecnun yok iken aşk meydanın da.Bir ah
kopar sevdanın bağrından gözdeki sürme yoldaş olur akan gözyaşına…
Aşıklarımız vardı bizim yarda var olan.Kendini aşk deryasın da
bulan.sevgilinin bir bakışın da nakkaşa vurulan.
şimdi sesleniyorum ey Mevlana nerde şems’in güneş gibi doğan dünyana.
Mevlana konuşturur gönlünü.”Eğer şems bir derya ise ben o deryada bir
damlayım.”
şimdi var olalım bu hakiki “aşk deryasındaki” damlalar da…
ZAMAN SEVDA
GüNEş SEVDA
TARiH SEVDA