“Ey sevgili,

şimdi neresindeyiz bu aşk yolculuğunun... Kaç durak kaldı inip ellerimizin ve yüreğimizin kenetleneceği zamana ya da bir masal kuşunun kanatlarında nereye kadar gider bu aşk, de bana.” demeye yüzüm yok, senin de bir şey diyemeyeceğini biliyorum.. Sana kalsa o kuş hep mavilerde çırpardı kanatlarını. Bunu biliyorum. Ben de severim maviyi. Elimden gelse her yeri maviye boyardım, bunu da sen biliyorsun.

Ama olmadı...

Bir aşkın böyle göz göre göre ölmesinde birinci dereceden suçluyum... Bunu bilmek çok acıtıyor beni ve şu anda gözyaşlarım akarken yüreğimin derinliklerine, nerde yanlış yaptığımı soruyorum kendime.

Niye böyle oldu, niye yetemedim sana ve aşkımıza, anlayabilmiş değilim.... aşkımız... Hani bizi biz eden tılsımlı sözcük, tılsımını niye yitirdi böyle... Oysa ona ne paha biçilmez elbiseler giydirmiştik yüreğimizin atlasından.

Bunu, hayattan biraz daha uzaklaşmama bağlayabilirim; ama bu ne kadar doğru olur bilmiyorum. O soğuk, yağmurlu, fırtınalı kış mevsimi yerini ılık bahar rüzgarlarına bırakırken hayata böyle seyirci gibi bakmamı da anlayabilmiş değilim... Ne yaşadığımı bilmiyorum kısacası.
Bu biraz kaytarma bir gerekçe oldu sanırım.....

Seni hayatıma katamadığım ne kadar da doğru ve sen ne kadar da haklısın yine. Şöyle düşünüyorum: Hayata katılamayan biri, başkasını ne kadar katabilir ki kendi katılmadığı bir oyuna?!

Seni sevmek ne güzeldi oysa......

Şimdi seninle yollarımızı ayırmak zorunda kalmamız......... yanıtsız soru bu işte.........
Bunun çok acıttığını biliyoruz artık ve bu acıyı taşıyacağız omzumuzda ömür boyu. En azından ben kendi adıma taşıyacağımı söyleyebilirim... Sen hep çalınmış bir bir zamanın parlayan güneşi gibi kalacaksın benim hayatımda. Ben nasıl kalırım senin dünyanda bilmiyorum...

Ben bu aşkı öldürdüm....

Seni özlüyorum sadece, çok özlüyorum ve bu özlem giderek büyüyor..

Mutlu değilim sevgili... Biraz bencilce bulacaksın ama mutlu değilim. Bunun sorumlusunun kendim olduğunu da biliyorum.

Ben bu aşkı öldürdüm...
Bütün suç benim...
Şimdi zemheri ayazında yuvasız kalan kuşlar gibi ne yapacağımı bilemez bir haldeyim....
Bu aşkı ben öldürdüm.....