Annem! Bu Gece Yüreğine Sığınabilir miyim
 

Anneciğim!
Evlatlar vardır başarılarını, zaferlerini yazarlar...
Sana yazacak bir başarım, bir ödülüm yok anne.
Keşke olsaydı da, seni sevindirebilseydim.
Keşke, benim de anneme yazacak, anlatacakbaşarılarım olsaydı.
Ama yok anne...



Sevdiğin, okşadığın saçlarıma aklar düştü anne.
İlk evvel saçlarım hayat mücadelesinde yenildi.
Düşmanlarım hep benden güçlü oldu anne.
Onların tahta kılıçları benim çelikten kılıcımı paramparça etti.

Onlar beni yenmek için ne

senaryolar yazdı, ne iftiralar attılar.


Ben, ‘masumum’ bile diyemedim.


Düşmanlarıma hep yenildim anne.


http://forumsinsi.net/images/postima...sinsi.net_.jpg


Ve ne yazık ki, dostlarıma da... Dostlarım da beni hep yendi...



Ben onları dost bilirken onlar beni meydanlarda tuş ettiler.


Arkamda hep bir hançer yarası oldu anne.

Senin anlayacağın



dostlarım beni düşmanlarımdan daha beter etti!


http://forumsinsi.net/images/postima...sinsi.net_.jpg


Kahkahayı unuttum, tebessümle dost oldum.


Yüzümde acı bir tebessüm var şimdi.


Bahtıma yenildim anne!



Çocukluk yıllarımın özlemiyle seni aradım anne...


Senden daha şefkatlisini,

daha merhametlisini bulamayacağımı bilerek...
Her şey küçükken güzelmiş anne.
Şimd





büyüdüm ve yenilmeyi öğrendim anne.


http://forumsinsi.net/images/postima...sinsi.net_.jpg


Gülü çok sevdim hele alını, pembesini



Bahtıma hep beyazı düştü anne...


O çok sevdiğim güllerin, dikenlerine yenildim anne...

Açlığa-tokluğa, hastalığa-sağlığa, dosta-düşmana...


Hepsine ama hepsine yenildim...


Senin anlayacağın



hayata yenildim anne...


Yenildim...

Annem! Bu Gece Yüreğine Sığınabilir miyim
 

Annem! Bu Gece Yüreğine Sığınabilir miyim?




Ellerime baktım…
Hala yumuşak ve kar beyazı… Ne değişmişti… Annem ellerime dokunup derdi;
—ellerine dokununca yüreğini görüyorum yumuşacık bir kalp her sabah kendini yenileyen beyaz yağmurlarda yıkanan bir masumluk…
Söylesene annem ne değişti… Sen diyordun yüreği güzel olanlar mutlu yaşarlar diye… Ne değişti hayatımda.
http://forumsinsi.net/images/postima...sinsi.net_.jpg
Mutlu değilim be annem! …
Her gece yıldızları yorgan gibi üstüme örtüp gecenin soğuk sularında boğuluyorum…
Haberin var mı senin?
Alfabemi değiştirdim ben bütün tapularımı yıkarak. Artık sesli harflerim yok benim. Anlamsız nedensiz, öksüz, kendi kendine küsmüş harflerim var. Birde hastalıklı noktalama işaretlerim…
http://forumsinsi.net/images/postima...sinsi.net_.jpg
Duydun mu annem beni?
Notasız, umutsuz müzikler dinliyorum. Ruhum rahatsız olmuş dünyanın satılık müziklerinden; … Yasakladı notalı, umutlu, anlamlı müzikleri…
Birde ağıtları dinler oldum…

Annem yüreğim yanıyor!
Mevsimlerimi yakıyorum her gece ruhumun ağlayışına. Ne kış var hayatımda nede yaz… Öyle soğuk, öyle boğuk… Gülüşlerimi anlamlı cümlelerimle yolcu ettim. Sevinçlerim arkalarından ağıt yaktılar…


Ağlama ne olur annem yakma canımı
Gözyaşlarımı yalnızlığıma bağışladım, … Ağlayamam da seninle.

Annem bir avuç sevgiye ihtiyacım var.
Yarım kalmış öykülerden geldim. Kapısı kapalı masallarda yaşadım
Bu gece ellerini saçlarımda gezdirir misin? Bu gece, bu gece kollarında uyuyabilir miyim?
Annem sensiz hayati hiç düşünemiyorum

Annem bu gece yüreğine sığına bilir miyim?
Çok yara aldım Annem…

__________________