Bİr lokma mutluluk
 

BİR LOKMA MUTLULUK


.




Bir Lokma Mutluluk

gün,

perdelerini yavaş yavaş çekiyor.

göz kapaklarım da onunla kapanıyor.

hayır,

ne olur!

kapanmasınlar.

uykularımı yine karabasanlar basar.

.


çok zamandır böyleyim ben.

herkes rahat...

yatağında uyurken.

beh yanıp,kavruluyorm.

karanlığa kan ve ter döküyorum.


.





.


sanki,beynimi seller bastı.

yok artık çocukluğumdan tek bir kırıntı.

çıkmıyor anılarım battığı yerden.

elma da desem,

armut ta desem

.


ben,bir damla mutluluğa açım.

ne olur!

günün perdelerimi açın.

güneşle,karanlığımı süpüreyim.

anıları bıraktım.


tek önümü göreyim



.