Gecmis zaman
 

2. -di’li (bilinen,görülen) geçmiş zaman

Ek-fiilin bilinen geçmiş zaman çekimi, kavramların ve varlıkların bilinen geçmişteki durumuna şahit olunduğunu gösterir.


“sevinçli idim, sevinçli idin, sevinçli idi, sevinçli idik, sevinçli idiniz, sevinçli idiler”


“sevinçli değildim, sevinçli değildin, sevinçli değildi, sevinçli değildik, sevinçli değildiniz, sevinçli değildiler (değillerdi)”


Bir güzelin hayranıydım. ‹hayranı i-di-m

Dün daha heyecanlıydın. ‹heyecanlı i-di-n

Merhametli biriydi. ‹biri i-di


3. -miş’li (duyulan,anlatılan) geçmiş zaman

Ek-fiilin bilinmeyen (öğrenilen) geçmiş zaman çekimi, kavramların ve varlıkların öğrenilen geçmişteki durumunun başkasından duyulduğunu anlatır.


“küçük imişim, küçük imişsin, küçük imiş, küçük imişiz, küçük imişsiniz, küçük imişler”


“küçük değilmişim, küçük değilmişsin, küçük değilmiş, küçük değilmişiiz küçük değilmişsiniz küçük değilmişler (değillermiş)”


Suçlanan ben-miş-im. ‹ ben imişim

Meğer sen ne çalışkan-mış-sın. ‹ çalışkan imişsin

Adam yirmi yıldır evine hasret-miş. ‹ hasret imiş


Dikkat!

Ben iyi bir oku-r-um. (Ek-fiilin geniş zamanı )

Hep iyi kitaplar oku-r-um. (Şahıs eki )

Benim oku-r-um anlayışlıdır. (İlgi eki ve iyelik eki)