Ferdinando I Ya da Ferrante
 

Ferdinando I ya da Ferrante

(1423-1494), Sicilya yarımadası kralı (1458-1494), Aragón kralı Büyük Alfonso V (iki Sicilya kralı Alfonso I) ile Lucrezia d'Alahon'un evlilikdışı oğlu. Babası, Napoli'de ele geçirdiği toprakları ona bıraktı; ancak, papa Calixtus III, 1265 fermanına dayanarak, 1458'de bu mirasa itiraz etti. Buna karşılık Pius II, Ferdinando'ya kral unvanı vererek, onu kral Renato'nun oğlu, Calabrialı Giovanni'nin temsil ettiği Anjou sülalesine karşı destekledi: Voltur-no yakınına çıkarma yapan Giovanni (1459), Sarno savaşinı kazandıysa da (1460), Truva savaşinda yenilgiye uğradı (1462). Ferdinando I daha sonra krallığındaki soylularla mücadele etti. Pazziler'in komplosundan ve bu komplonun bastırılmasından (1478) sonra, önce Floransa' ya savaş açtı, ardından bu kentle ayrı bir barış imzaladı (1480). 1481'de, bir önceki yıl Otranto'yu alan Türkler'i buradan uzaklaştırdı, ama Türkler'in tehdidi karşısında, Venedik'e birçok ayrıcalık tanımak zorunda kaldı. Krallık otoritesini güçlendirmek için ülkeyi yeni baştan düzenledi, Kilise' nin dokunulmazlıklarını sınırlandırdı, merkeziyetçiliğe önem verdi ve baronların ayaklanmasını iki kez bastırdı. Napoli'ye matbaayı soktu (1474) ve sanatın, sanayinin, ticaretin gelişmesini sağladı. Fransa kralı ve Anjou hanedanının vârisi Charles Vlll'in yarımadayı işgale hazırlandığı sırada öldü, yerine büyük oğlu Alfonso II geçti.