Fasih
 

Fasih

sıf. (ar. fasih). Esk. 1. iyi söz söyleme yeteneği olan, güzel, düzgün ve açık konuşan: "... o kadar fasih ve beliğdir ki insanı meftun eder" (Velet izbudak).

—2. Fasih-ül-kelam, düzgün söz söyleyen.

|| Fasih-ül-lisan, düzgün, doğru ve açık konuşan.