Fart
 

Fart

1-a. (ar. fart). Esk. 1. Aşırılık, aşkın-lık, taşkınlık, çok fazla olma. —2. Fart-ı cehalet, aşırı derecede cahil olma.
|| Fart-ı gayret, gayrette, çabada aşırılık.
|| Fart-ı muhabbet, aşırı derecede sevme.
|| Fart-ı taassub, aşırı tutuculuk, bağnazlık: "... fart-ı taassub ile maruf olan Pertev Paşa..." (Cevdet Paşa, XIX. yy).
|| Fart-ı zekâ, zekâda aşırılık: "Fuad Paşa'nın cerbeze-i nutku ve fart-ı zekâsı hasebiyle âtide Âli Paşa'ya tekaddüm edeceğini..." (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
—Esk. patol. Fart-ı semen, aşırı şişmanlık.
—Esk. ruhbil. Fart-ı enâiyet, aşırı bencillik.
|| Fart-ı hassasiyet, aşırı duygusallık.

2- a. (hız anlamında norveççe söze.). Daha iyi kaymak (iniş ve atlama) ya da daha kolay ilerlemek (uzun yol kayağı) İçin skinin tabanına sürülen madde.