Ruhumun
muhtaç olduğu ulviyetin
payesiyle neden hüzne akarım
Ah yine
başlıyor hali fakirliğimde
dinmeyen efkârım,
sefilliğe açılan ağıtlarım
Hali
iklimimde güz var
Umutlarım kalbi sürura ne kadar hasret yaşar
Dile
gelen sevda ruhum için
letafetiyle ne ülfetli bahar, aşk bir ar
Artık
çalma kapımı, nazarlarımda
uçsuz bucaksız mezarın haşyeti har ey yar
Neyleyim
bahtın edebiyim, sabır içinde
boynumu bükerek nefesi sevk eğlerim
Hamiyete
muhtaç olan solgun
gönül kafesim, lal olan bu dilim
Umman için
derlediğim ve güftelediğim
hüzzam nağmelerim hasreti ilzam eder
Vurgun
vaktin bekçisiyim,ne fark eder,
gece ve gündüzümle ne çok hali fakirim
Niteliği
ne bilirim, idrakten uzak
bu elemli nefesim, ah kederim
Dinlediğim
nağmenin, acemaşiran
sükûnetinde başlıyor o bırakmayan kederim
Yazık, yazık ki
şu ömrüm,şiddetle özlemini
duyduğum lakin koklayamadım gülün
Nefesin
deryasında andığım ve meftun
olduğum bülbülün aşkında sökünün
Feryadımın
içselliğimde şakıyan ve anlamı
hakikat olan sancı yaşatan öğüdün
Girdabında
fevkalade esirim,feda olmadığım
müddetçe, aşkın narını teneffüs etmedikçe
Müşkülü
sevdanın yelpazesinde esin
duymadığım bir hakikatse ne bizarım
Figan
olan ve kalbi cenahımda hesabın
mutlak olan acısını sunan aşka niyazım
Gel eyleme,
sevgini engelleme, bir tebessümün
dahi bahşettiği süruru ne olur hakir görme
Vaktin anında,
nazarın hazanında, umudun
solgunluğunda hamiyeti esirgeme
Bakir olan
muhabbeti, teslimiyet için edebi,
kalbin şad olacak sesini hiç unutma
Mustafa CİLASUN
