İvicac
 

İVİCAC a. (ar. i'vicâc).

Esk. 1. Eğri olma, eğrilik.
2. Davranış bozukluğu, ahlak düşkünlüğü: "ifrat i'vicâcı cihetiyle bazen bizzat kendimizi mütehayyir eder..." (Baha Tevfik).