İştikak
 

İştikak

İŞTİKAK, -kı a. (ar. şakk, yarmadan iştikâk). Esk. Yarılmış bir şeyin parçasını, bir bölümünü alma.

—Ed. Aynı kökten türemiş birkaç sözcüğü bir arada kullanma sanatı. (Bükülgen [insirafi] bir dil olan arapçada sözcük türetilmesi belli vezin kalıpları kullanılarak yapılır. "Her kim görür Hâlık'ı her lahze-de mahlûk'tan" [Ruşenî] dizesinde fail vezninde "hâlık" [ism-i fâil] ile mef'ul vezninde "mahlûk" (ism-i mef'ul] sözcükleri, "hulk"tan türediklerl için iştikak sanatını oluştururlar.)

—Esk. dilbllg. Biçimbilim, morfoloji.
Türeme.

iştikak etmek, türemek.

—Esk. mat. TüREVLEME'nin eşanlamlısı.