İşaret
 

İşaret

İŞRET a. (ar. işret, topluluk, arkadaşlık, eğlence). Esk.

1. içki: "Süfî demidir işret-i peymane çekilsin" (Nedim, XVIII. yy.).

—2. içki içme; "Eğlenceyi çok sever, sık sık gece âlemleri, işret meclisleri tertip ederdi" (H. E. Adıvar).

—3. içkili eğlence: "Kimisi zevk u işrette kimi saz u beşârette" (Yunus Emre, XIII. yy.).

—4. işret etmek, yiyip içip eğlenmek.

—5. işret-gâh, işret-hane, içki içilen yer, meyhane; bu dünya.
işret-saz, içki içen.