İstiane
 

İstiane


İSTİANE a. (ar. 'avn, yardım'dan isti'-ane). Esk.
1. Yardım dileme.
—2. istiane etmek, eylemek, yardım istemek: "Herhangi gün etsem istiâne / Millet bana ey-liyor iâne" (A. H. Tarhan).