İstibat
 

İstibat


İSTİBAT a. (ar. bu'd, uzaklık'tan isti-b'âd). Esk.

1. Gerçekleşmesine, olmasına ihtimal vermeme, uzak görme.

2. istibat etmek, olmasına ihtimal vermemek, uzak görmek: "Kendinde olan meziyetleri başkalarından istibat etme" (A. H. Tarhan).