İstikba
 

İstikba


İSTİBKA a. (ar beka "dan istibkâ'). Esk.

1. Bir şeyin devam etmesini, sürmesini İsteme.
2. Koruma, korunma, saklama: istibkayı hayat (hayatını koruma).
3. istibkayı teveccüh, "ilginizin devamını dilerim" anlamında mektupların sonunda kullanılırdı.