Oturum
 

Oturum


OTURUM a. Herhangi bir kurulun (meclis, mahkeme, kongre vb.) gündemindeki konuları görüşmek için yaptığı toplantı: Oturumu açmak, kapamak. Oturuma ara vermek. (Eşanl. CELSE.) [Bk. ansiki. böl.]

—ansikl. Huk. Yasama meclislerinin belli bir günde yaptıkları toplantının bütününe birleşim, bu birleşim çeşitli nedenlerle (dinlenme, ara verme vb.) kesikliğe uğramışsa, iki ara verme arasında yer alan toplantıya da oturum adı verilir. Oturumları, Meclis başkanı ya da başkan vekillerinden biri yönetir Her oturum, asgari sayıda üyenin katılmasıyla başlar (toplantı yeter sayısı). 1982 Anayasası, Meclis'in toplantılarının engellenmesini önlemek amacıyla toplanma için aranan yeter sayıyı düşürmüştür. Buna göre, anayasada başkaca hüküm yoksa, TBMM üye tamsayısının (450) en az üçte biri ile toplanır (md. 96). TBMM idare amirleri, oturumların düzenli biçimde geçmesinde başkana yardımcı olurlar. Kural olarak Meclis oturumları açık (aleni) yapılır ve görüşmeler tutanağa geçirilerek tutanak dergisinde tam olarak yayımlanır. Ancak TBMM, içtüzük kurallarına göre, belli konuların görüşülmesi için kapalı oturum yapma kararı da alabilir. Gizli oturum tutanaklarının yayımı TBMM'nln kararına bağlıdır (md. 97).