Oturuş
 

Oturuş


OTURUŞ a. Oturmak eylemi ya da biçimi.

—Bine. Bir süvarinin eyer üzerindeki oturma biçimi: iyi bir oturuşa sahip olmak. (Bk. arısikl. böl.)

—ANSİKL. Bine. Doğru, esnek ve sağlam bir oturuş, gövdenin dik tutulması, yumuşak bir dizgin kullanımı, kalçaların yerinde olması, bacakların sabitliği ve bütün bunların yanı sıra başın, omuzların ve kolların yumuşak olmasıyla sağlanır. Yardımların güzel kullanılması, atın sevk ve ileri gitme isteğine de yardımcı olur. Atın tepkileri ve koşullar ne olursa olsun oturuş, ata egemen olmanın ve dengeyi sağlamanın vazgeçilmez koşuludur.