Arkadaşlık (okumanızı Tavsiye Ederim...)
 

Çanakkale Savaş"ının en kanlı günlerinden biri.Asker,en iyi arkadaşının az ileride kanlar içinde yere düştüğünü gördü.İnsanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru altındaydılar.Asker teğmene dedi ki;

- Teğmenim.Fırlayıp arkadaşımı alıp gelebilir miyim.?
- Delirdin mi? Gitmeye değer mi? Arkadaşın delik deşik olmuş.Büyük ihtimalle ölmüştür bile... Kendi hayatını da tehlikeye atma sakın!
Asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına ulaştı.Onu sırtına aldı ve koşa koşa döndü.Birlikte siperin içine yuvarlandılar.Teğmen,kanlar içindeki askeri muayene etti.Sonra onu sipere taşıyan arkadaşına dönerek dedi ki;
- Sana hayatını tehlikeye atmana değmez,demiştim.Bu zaten ölmüş,,,
- Değdi teğmenim...
- Nasıl değdi? Bu adam ölmüş,görmüyor musun ?
- Gene de değdi komutanım.Çünkü yanına ulaştığımda henüz sağdı.Onun son sözlerini duymak,dünyaya bedeldi benim için...

Ve arkadaşının son sözlerini hıçkırarak tekrarladı;

" Geleceğini biliyordum !...."