İstincâ
 

İSTİNCÂ:

Önden ve arkadan necâset çıkınca bu yerleri yıkamak, temizlemek.
Başkasının yanında avret yerini açmadan su ile istincâ yapamayan kimse, pislik fazla olsa bile su ile istincâdan vazgeçer. Avret yerini açmaz. Namazı öyle kılar. Açarsa fâsık (günâhkâr) olur. Haram işlemiş olur. Tenhâ bir yer bulunca, su ile istincâ yapar ve namazı iâde eder. (İbn-i Âbidîn)

İstincâ ederken, önünü, arkasını kıbleye dönmek tenzîhen mekrûhdur. ( Alâüddîn Haskefî)
Kemik, gübre, tuğla, saksı ve cam parçaları, muhterem yâni para eden şeyler ve câmiden atılan şeyler, zemzem suyu, yaprak ve kâğıd ile istincâ tahrîmen (harama yakın) mekrûhtur. (Hasan bin Mansur)

Cevap : İstincâ
 

İSTİNCA a. (ar. istincâ). Vücuttan çıkan kan, irin, idrar, gaita, meni gibi şeylerin çıktıkları yerleri temizleme.

—ANSİKL. Namaz kılabilmek için yerine getirilmesi gerekli koşullardan (şartlar) biri de "necasetten taharet"tir (pisliklerden arınma). Bu nedenle vücuttan bu tür nesnelerin çıkması durumunda, öncelikle vücudu ve çamaşırları bu pisliklerden temizlemek (istinca) gerekir. Aptes alınmış ya da gusül yapılmış olsa bile, istinca yapmadan namaz kılınamaz, istinca, öncelikle su ile yapılır, su bulunamazsa kâğıt, pamuk, bez, ağaç parçası, taş gibi nesneler kullanılır. Hz. Muhammet'in hadislerinde temizlik üzerinde önemle durulur. Hz. Peygamber, bütün güvenilir hadis kitaplarında yer alan bir hadisinde "temizlik imanın yarısıdır" der. Bu nedenle, yukarıdaki temizlik koşullarının yerine getirilmesi, özellikle el ile istinca yapılması durumunda ellerin sabunlanması hem sağlık hem de din bakımından zorunludur.