İstîlâm
 

İSTÎLÂM:
Selâmlamak. Hac ve umre ibâdetinde Kâbe'yi tavafa (etrâfında dönmeye) başlarken veya tavaf sırasında Hacer-ül-esved (Cennet'ten indirilen taşın) önüne gelindiğinde, elleri namaza durur gibi kaldırıp tekbir, tehlîl getirerek (Allahü ekber, lâilâhe ill allahü vallahü ekber diyerek) onu selâmlamak ve el sürüp öpmek. İzdihâm (kalabalık, sıkışıklık) dolayısıyle el sürülemiyorsa, uzaktan elleri kaldırıp, işâret yapmak, sonra avucunun içlerini öpmek.
İstîlâm, haccın sünnetlerindendir. ( İbn-i Âbidîn)

Cevap : İstîlâm
 

İSTİLAM a. (ar. selem, selamlama'dan istilam). Esk.

1. Kâbe'deki Haceriesvet'e el sürme, dokunma.

2. Hürmetle öpme ya da el sürme.

3. istilam etmek, el sürmek, dokunmak: "Hacerülesvedi istilâm etti, iki rekât namaz kıldı" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).

Cevap : İstîlâm
 

İSTİLAM a. (ar. cilm'den isti'lam). Esk.

1. Bilgi isteme.
2. Bir üst makamdan alt makama bilgi almak için sorma: "... isti1 iâmm cevabı dahi kimsenin haberi olmaksızın gizlice..." (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
3. İstilam etmek, bilgi istemek.
istilam olunmak, sorulmak, bilgisi alınmak: "... keyfiyet Kudüs mutasarrıfı Kâmil Paşa'dan istilâm olunmuş idi..." (Cevdet Paşa, XIX. yy)-