İlâ
 

İLÂ a. (ar. eulüzv, yükseklik, yücelik'ten İ'IS"). Esk.

-1. Yükseltme, yüceltme.

-2. Şanını artırma, ün kazandırma.

-3. ilâ etmek, yükseltmek; ün kazandırmak: "Vatanın maneviyatını hilâlin bulunduğu mevkie kadar ilâ ettin" (Samipaşazade Sezai, XIX. yy.). "Hiç şüphe yok ki ferdi bir prensip gibi ilâ ve teyid etmekten hoşlanıyor" (H. C. Yalçın.)