Hafız
 

Hafız



HAFIZ a. (ar. fâfız).

1. Kuran'ı tümüyle bilen ve ezberden okuyabilen kimse. (Bk. ansikl. böl.)

—2. Arg. Anlayarak değil, ezberleyerek öğrenmeye çalışan, ezberci, ahmak.
sıf. Esk. 1. Koruyan, saklayan.

—2. Ezberleyen.

—3. Hafız-ı hakiki-mutlak, Tanrı.

|| Hafız-ı kütüb - HAFIZIKÜTÜR

—ANSİKL. isi. Hz. Muhammet, olağanüstü bellek duruluğu sayesinde her ayeti, Cebrail kendisine okuduğu anda ezberlerdi. Bu nedenle Hz. Peygamber, müs-lümanlığın ilk hafızı sayılır. Öteki müslü-manlar da Kuran'ı ezberlemeye büyük önem verirlerdi. Sahabe döneminde kur-ra denilen pek çok hafız yetişti. Bunlar arasında Ebubekir, Ömer Osman, Ali, Tal-ha, Muaz bin Cebel, Übey bin Ka'b, Zeyd bin Sabit, ibni Mesut, Ebuderda gibi ünlü sahabiler; Ayşe, Hafsa, Ümmü Seleme gibi kadın müslümanlar da vardır, ilk zamanlarda okuma yazma bilenlerin azlığı Kuran'ın ezberlenmesini zorunlu kılıyordu. Okuma yazmanın yaygınlaştığı sonraki dönemlerde de müslümanlar Kuran ezberlemeyi, kutsal kitaba karşı bir saygı ve bağlılık gereği saydılar ve böylelikle müs-lümanlarda hafızlık geleneği günümüze kadar kesintisiz sürdü.