Hindistan ’da Aşk ...
 

Hindistan’da aşk...

BATILILARIN “sabır” ülkesi olarak adlandırdığı Hindistan’da “Suttee” diye bir sözcük vardır. Bu sözcüğün sözlük karşılığı “iffetli kadın” anlamına gelir. Bu Hint kökenli sözcüğün Türkçe kullanımdaki karşılığı ise “sati”dir. Toplumsal yaşamda kazandığı anlam ise şudur:
“Bir kadının erkeğine akla hayale gelebilecek son noktaya kadar bağlılığı.” Bir erkeğe bağlılık yemini eden kadın, onunla sonsuza dek birlikte olacaktır. Bu sonsuzluk, ölümden sonraki dünyayı da kaplar. Yas, ölüye hayranlık, hatta bir daha asla evlenmemek yeterli bağlılık ifadesi değildir.

Gerçekten kocasına bağlı olan kadın, ondan beden olarak da ayrılamaz. Ölüm onu öbür dünyaya davet etti mi, kadın da birlikte gitmeli, kocasının yakıldığı gün, onun külleri de kocasının bedeninden arta kalanlara karışmalıdır. Bu öylesine yüceltilmiş “şiirsel” bir beraberliktir ki; evliliğin onaylandığı gün, bu beraberlik ölüm karşısında bile korkuya kapılmayacaktır. Bunun, erkek karşısında inanılmaz bir kölelik ifadesi olduğunu söylemek, bu yüce duyguyu sadece incitebilir.

Sati kadın anlayışı, İsa’dan en az iki bin yıl öncesine kadar uzanır. Bütün Hindistan’ı kapsamasa da Kuzey’de, Aryan dilini konuşan Hintliler arasında yaygındır. Güney kabileleri ise bu sadakat anlayışına sıcak bakmamıştır. Satilik, yasal anlamda 1829’da iktidardaki İngiliz vali tarafından yasaklanana dek sürmüştür.