Genetik Bilgisayarlar (Dna Bilgisayarları)
 

Genetik Bilgisayarlar

Bilgisayar teknolojisinde DNA temelli bilgisayarlar konuşuluyor. Bilimadamları gerçek insan genetik materyalini alıp yeni mikro işlemciler üretmekte kullanıyorlar. 10 trilyon DNA molekülü bir araya geldiğinde bir misket kadar yer kaplıyor. Tüm bu moleküller, eşzamanlı olarak data işleme kapasitesine sahipler. Bu da teorik olarak aynı anda o kadarcık bir alanda 10 trilyon işlem yapılması demek. Bu rakam, günümüzün en hızlı süper bilgisayarının hızından 10 kat fazla. Genetik bilgisayar, bazı hastalıkların yayılmasını durdurmak ve kökünü kazımakta da kullanılabilir. Gelecekte, insan vücuduna takılabilecek çiplerle de, hayal edilebilecek her şeyi gerçekleştirmek mümkün. Genetik bilgisayar yaratmak için en büyük uğraşı, biyotek şirketleri veriyor. Bu şirketlerde çalışan bilimadamları, içerisinde, alışılmış elektrik devreleri yerine DNA parçacıkları olan mikro işlemciler ürettiler. Bu çiplere mikro dizi deniyor ve içlerinde insan geni ile ilgili genetik bilgiler bulunduruyorlar.
Dünyanın dört bir tarafındaki araştırma kuruluşları da DNA temelli çipler ve bu çiplerle çalışan bilgisayarlar üzerinde çalışmaktalar. 1994'te Leonard Adelman adlı bir bilgisayar mühendisi, DNA'nın, bilgisayar problemlerinin çözümlenmesinde kullanılabileceği fikrini ortaya attı. Bugün bilimadamları DNA'nın yapısını ve işlevlerini daha iyi biliyorlar. DNA, temel olarak, bazı proteinleri sentezlemek ve üretimlerini bloke etmek yolu ile çalışıyorlar. Bilimadamları, bu iki farklı durumu binary kod ile özdeşleştirdiler. Başka bir ifade ile anlatmak gerekirse eğer DNA, proteini sentezlerse bu "1", eğer bloke ederse "0" anlamına geliyor. Bu proteinlerden yeteri kadar ekleyince silikon bir mikro işlemci gibi çalışacak bir çip üretilmiş oluyor.
DNA ile yapılan çalışmalar yanında Princeton Üniversitesi'nde görevli bilimadamları, RNA üzerine de araştırma yapmaya başladılar. RNA, DNA'yı kopyalayan moleküllere verilen ad. Bilimadamları bir satranç probleminin çözümünde RNA'yı kullandılar. Problemi, RNA'nın 10 bitlik dizisi içine şifreleyerek koydular. Sonra, RNA'dan 1 ve 0'lardan oluşan kombinasyonlar üretmesini ve bu kombinasyonları en doğru sonuçları verecek şekilde daraltmasını istediler. RNA, 43 doğru sonuç buldu.
Peki silikon temelli mikro işlemciler varken DNA ya da RNA temelli işlemci kullanmak neden? DNA işlemciler, ucuz, temiz ve kolayca bulunan biyomateryaller ile üretilebiliyor. Ayrıca daha dar alanda daha fazla bilgi depolayabiliyor. Biyokimyasal reaksiyonlar ile çalıştıkları için DNA birçok işlemi bir arada yapabilme avantajına da sahip.
Bilimadamları, silikon devrelerin sınırlarını aşmakta DNA'nın en iyi alternatiflerden biri olduğunu düşünüyorlar. DNA temelli bilgisayarlar konusunda yapılan araştırmalar esas bilgisayarın yani insan beyninin de nasıl çalıştığına ışık tutacak. Belki de bu çalışmaların sonucunda bilim kurgu kitaplarında okumaya alıştığımız birçok aygıt icat edilmiş olacak.