Destek Dokular
 

Destek Dokular

Destek dokular; organizmada en yaygın olarak bulunan; epitel, kas ve sinir dokusundan oluşan diğer temel dokularla doğrudan veya dolaylı ilişkide olan dokulardır. İnsan embriyosunun gastrulasyon evresi sırasında oluşan ektoderm, endoderm ve mezoderm tabakalarından, ortada yer alan tabaka olan mezodermden tüm destek dokular meydana gelir. Embriyonik mezoderme mezenşim denir. Mezenşimal hücreler destek dokulara ait çeşitli hücreleri üretebilme özelliğindedir.
Destek dokular, gerek diğer dokulara göre çok çeşidinin bulunması, gerekse bu çeşitler arasında büyük farkların olması, bu dokunun sınıflanmasında güçlükler doğurmaktadır. Örneğin kemik dokusu gibi organizmanın en sert dokusundan canlının en yumuşak dokularından olan kemik iliğine kadar farklı doku çeşitlerinin destek dokusu kapsamında bulunması bir kavram kargaşasına neden olmaktadır. En belirgin ortak özellik, tüm destek doku çeşitlerinin embriyoda (bazı doku hücreleri hariç) mezodermden farklılaşmış olan mezenkimden köken almasıdır. Embriyoda organ taslaklarının arasını dolduran köken dokusu diğer dokulara farklılaşma gücünde olan bir doku olduğundan, söz konusu organın göreceği fonksiyona göre değişen destek doku çeşitlerini oluşturmaktadır. Özetle mezenkim dokusu, bir yandan kendisinden köken alan kas dokusu gibi başka temel dokuları oluştururken bir yandan da destek dokusunu oluşturmaktadır. Bu doku farklılaşırken gösterdiği gelişim derecesiyle de farklı destek dokuları ortaya çıkmaktadır.
Canlının şeklinin oluşmasını sağlayan, ağırlıkça vücutta en fazla yeri kaplayan dokular, destek dokulardır. Vücutta; farklı yapıları birbirine bağlama, desteklik, koruma, yağ depolanması, kan hücreleri üretimi, enfeksiyonlara karşı koruma ve doku onarımında görev alırlar. Bulundukları yere göre farklı histolojik özellik gösterirler; buna göre;

• Bağ doku
• Kan doku
• Kıkırdak doku
• Kemik doku

olarak 4 ana bölümde sınıflandırılırlar.