Tolga Tabu - Kül Rengi
 

küL renginde bir ak$am üstüydü ya ve o

maviLer içinde bir eLbiseyLe yar

oturduğu yerden kaLkıp gözLerime derinden baktı

ve sessiz adımLarıydı beni korkutan,

her adımda beLLiydi sondu yakLa$an...

usuL usuL kuLağıma fısıLdadı son cümLesini

böyLe ba$Ladı bu ayrıLık hikayesi

böyLe ba$Ladı kendimden vazgeçi$Lerim

her vedaya $ahit oLduğumda gözya$ım bundan...

anLadım

zaman merhem oLmuyordu yaraya

anLadım

sökmüyordu çivi çiviyi asLa

unut diyenLeri bir bir unuttum zamanLa

onu unutmadım, unutmadım, unutmadım.