Erol Budan - Kendimi Kandiriyorum
 

yillardir bos yere kahroluyorum
kadehler icinde saklaniyorum
sabahtan bin pisman oluyorumda
her aksam kendimi kandiriyorum

ne sönen ocakta duman yükseldi
ne giden gencligim sevgilim geldi
yine bir sisenin derdi tükendi
ben hala kendimi kandiriyorum

yeter diyen sesler kulaklarimda
pismanlik kadehi dudaklarimda
icmemem gerekir biliyorumda
son deyip kendimi kandiriyorum

ne sönen ocakta duman yükseldi
ne giden gencligim sevgilim geldi
yine bir sisenin derdi tükendi
ben hala kendimi kandiriyorum