Cem Adrian Şarkı Sözleri...
 

Yürüdüm... yürüdüm.. çok yollardan geçtim ama inan çok büyüdüm..

Düşündüm... düşündüm... sebebini bulamadım neden neden neden çok üzüldüm.

Şimdi; aç kapını lütfen, çünkü ben geldim.

Çok üşüdüm, çok soğuk yerden geldim.

Bana biraz gülümser misin?

Kimseye sormadım, yolu kendim buldum geldim.

Simsiyahların içinden sana karbeyaz geldim.

Beni biraz sever misin ? ben geldim..

Üstüm biraz tozlu, yolda çok düştüm geldim.

Ellerim çizik üzgünüm, dikenliklerden geldim.

Kalbim paramparça ama sana topladım geldim.

Bir bilsen neler yazdım, hepsini yaktım geldim.

Annemi bıraktım sana, kimsesiz geldim.

Çocukluğumun söküklerini dikebilir misin ?

İzin ver de oturayım lütfen, bacaklarımı çok yordum geldim.

Kusura bakma üstüm ıslak, büyük yağmurlardan geldim.

Anlatsam herşeyi, dinler misin ?

Yanıma para almadım, beş kuruşsuz geldim.

Yolda biraz acıktım ama sana, dayandım geldim.

Hiç yokken hep olmak nedir, bilir misin?

Kendime devdim! devdim! devrildim geldim.

Kardım, buzdum eridim, erittim geldim.

Aşkı sırtıma aldım, taşıdım, "evladım" dedim.

Açtım, soldum, sarardım geldim.

Yandım, söndüm, kül oldum geldim.

Ellerinle ellerime su dökebilir misin?

Yüzüme vurdu rüzgar yağmuru, "daha çok" dedim.

Yağmur carptı kendini bana, "bu yetmez" dedim.

Kırılmış kanatlarıma birkez dokunabilir misin?

Taştım, dağdım, kum oldum geldim.

Camdım, kayaydım, tuz buz oldum geldim.

Beni tanrı'ya tekrar inandırabilir misin?

Bin kere öldüysem, bin kere dirildim geldim.

Canımdan can, kan verdim ama adını yaşattım geldim.

Yedi kat yerin dibinden beni duyabilir misin?

Kimse inanmadı sana, ben taptım geldim.

Dönecek yerim kalmadı, herşeyi mahvettim geldim.

Şimdi beni biraz sevebilir misin?

Ben geldim..

çok sevdiğim bi şarkı


we cem adrian da normal bir insanın 3 katı uzunluğunda ses telleri war


Bi çok enstrüman we kadın sesi cıkarabiliyor... ilginç değil mi


dünyada cok nadir

Cem Adrian Şarkı Sözleri...
 

Sessizce

Hala saklı bir yerde o görmediklerin

O bilmediklerin, içimdeki acılar...

Hala kaldı bir yerde o hissetmediklerin,

Hiç sezmediklerin,

İçimdeki aşk...

Geçmişi hatırlatır...

Hatırlatır bu yağmurlar...

Bu yağmurlarda kaybetmiştim seni.

Ve karanlığı hatırlatır...

Hatırlatır bu rüzgarlar...

Bu rüzgarlar alıp gitmişti benden seni.

Ve şimdi sokaklar...

Sokaklar yalnızlığa çıkar...

Yıldızlar gökyüzüne...

Gece olunca bişeyler çöker yeryüzüne

Soğuk ıssız sessizce...

Neden hep pencerede bekleyince daha çabuk gelir sanır o bekleyenler...

Neden o kaldırımlarda yüzlerini göremediğim insanlardan biri sanırım seni sen bilmezsin...

Bilmezsin nasıl olur insan

Nasıl olur aysız gece yalnızken...

Üşüdüğünü sanırsın aniden,

Ağladığını duyarsın birinin içinde hıçkırarak sessizce..

Ellerin... ellerin...

Ellerin cennetimdi benim...

Gözbebeklerinde kendimi görmek istedim...

İstedim bir sabah...

Güneş doğarken güneşe gülümsemek,

Güneş batarken başımı omzuna dayayıp, kapamak gözlerimi dünyaya...

Kapkaranlık bir gece saçların ellerimde,

Ay ışığının ışığı yansırken kirpiklerinden yüzüme...

Sabaha kadar yanında uyumak isterdim bir gece...

Sessizce...