Türk/Eli'mizi Kaptırmış Gidiyoruz...
 

Bazen serap gördüğümü düşünüyorum… Fazla hayalperest olmalıyım…

Bir zamanlar, az buçuk bilgi kırıntıları edinmeye başladığım sıralarda, Türkiye ismine takmıştım… Çünkü öğrendiğim kadarıyla Türkiye kelimesi Türkçe değildi. Hani deseler, “Türkçeleşmiş amaa!..”, ben yine de kabul etmek istemiyordum. Neden ismimizin önünde yer-yurt anlamı için Latince (ia/iya) yı kullanıyorduk ki?!! Bizim kendi dilimiz yetersiz değildi. “İl” yada “el” kavramı tarihten beri Türk milleti için vatanı, yurdu ifade ediyordu…
Hani Anadolu bir Türk yurdu olmuştu; neden ismi de Türkeli olmasın idi?..
Artık üzerinden asırlar geçti. vaktinde kendi ülkemizin adını kendimiz koyamadık. Elin İngiliz’i Türkiye’yi bile çok gördü ve olduk Republic Of Turkey…

Bazen kanunsuz işler karşısında, “Burası muz cumhuriyeti değil!”, diye şöyle bir kabarırız ya, devlet başkanlarımızın önünde hindi cumhuriyeti yazıyor ne de olsa; çok görmemek lazım…

Eğer bir gün kendimize ait bir adımız olursa, “aptal, tuhaf görünümlü, beceriksiz, işleri yüzüne gözüne bulaştıran kimse” * damgasından kurtulacağız…

Hiç “düşünmeden”…
Umutla…
İnşallah…

* Turkey kelimesinin anlamlarından sadece birkaçı. Size de bir sözlüğe bakmanızı öneririm…

..Alintidir ..

Türk/Eli'mizi Kaptırmış Gidiyoruz...
 

Alternatif fikirler ;

- Türkler için topraklar ve ismi önemli değildi , Türkler vicdana isim bırakırdı. Sanırım onun için tolerans geçtik bu tür isimlere.

- Kişi doğduğunda kendine isim veremez , verilir. Nuh (As) evlatlarından birinin ismi. Olgun olduğu için " çocukluktan kurtulmuş , adam " manasına isim verilmiştir kendisine.

-Latin kültürüyle çoğu zaman birlikte yaşadık. Einstein'ın izafiyet teorisine göre etkileşim olup , bazı kelimeleri almışsızdır.

-Bizler kendi ülkemizi "Vatan" diye isimlendiririz , Başkarı ise isim belirtiler. Bize göre vatan diğerlerine göre "Türkiye"

Bunlarda benden olsun , teşekkürler bu paylaşım için.