Türk Ordusunun İftihar Levhası
 

Türk Ordusunun İftihar Levhası

Cihan tarihinde en çok savaşan millet Türkler olmuştur. Bu savaşların bir listesini çıkarmak, bilhassa eski zamanlar için, güçtür. Denilebilir ki 15. asırdan önceki Türk tarihi mütarekesiz bir savaştan ibarettir.Onun için ben burada yalnız Türkiye'yi, o da Osmanlı hanedanı vaktinde, aldım. Aşağıdaki liste Türk Ordusunun belli başlı savaşlarını gösteriyor. Bunlardan italik harflerle yazılmış olanlar bizim yenildiğimiz savaşlardır. Ötekilerse çoğunda yendiğimiz ve pek azında müsavi ehemmiyetsiz sınır kavgalarını almadım. Savaşların da (93 harbi), (Balkan harbi) gibi hususi isimleri yerine hangi millet ve devletlerle yapıldığını gösterdim. Artık bu listeye bakarak Türk çocukları kimin dost, kimin düşman olduğu hakkında hükümlerini versinler.

Yıl
Müttefik.
Düşmanlarımız
Savaşların Adı

1364

Sırp -Macar-Romen (Eflak ve Boğdan)
Sırp Sındığı
1364

Rum
Biga'nın Zaptı
1365-1375

Rum
Yanbolu, Vize, Kavala, Drama havalisinin Zaptı
1389

Sırp-Macar-Boşnak-Romen
Kosova Meydan Savaşı
1391

Rum
İstanbul muhasarası, Selânik ve Yenişehir taraflarının Zaptı
1395
Sırp
Macar, Fransız, Alman, İngiliz, Çek, İtalyan, İskoç, Romen
Niğbolu Meydan Savaşı
1422

Rum
İstanbul'un Muhasarası
1422

Romen (Eflak)
Tazminat alınarak sulh
1423

Rum Arnavut

1428

Macar-Sırp

1430

Rum-İtalyan (Venedik)
Selâniğin Zaptı
1433

Sırp
-
1437-1444

Macar-Sırp-Romen-Leh-Alman

1444

Macar-Sırp-Romen-Alman
Varna Meydan Savaşı
1445-1446

Rum
Mora Rumları Vergiye Bağlandı
1448

Macar-Romen-Çek-Alman
İkinci Kosova Meydan Savaşı
1452-1453

Rum
Bizans'ın mahvı ve İlhakı
1454
Rum
Arnavut

1454

Macar-Sırp
Sırplar yılda 30.000 duka vergiye bağlandı
1454-1455

Rodos

1455

İtalyan (Ceneviz)
Sakız Cenevizleri yılda 10.000 duka vergiye bağlandı
1455-1459

Sırp
Sırbistan'ın mahvı ve İlhakı
1458

Rum-Arnavut
Şimali Mora’nın zaptı
1459-1460

Rum-Arnavut
Venediğe ait şehirler müstesna olarak bütün Mora'nın zaptı.
1461

İtalyan (Ceneviz)
Amasra'nın zaptı.
1461

Rum
Trabzon İmparatorluğunun mahvı ve ilhakı.
1462

Romen (Eflak)
Radol'un tahta çıkarılması ve 10.000 duka vergi.
1462

İtalyan (Ceneviz)
Midilli'nin zaptı.
1463

Sloven
Bosna Krallığının mahvı ve ilhakı.
1463-1479

İtalyan (Venedik)
Moradaki Venedik şehirleriyle Arnavutluk ve Ağrıboz ilhak olundu. 100.000 lira tazminat alındı. Yılda 10.000 lira vergiye bağlandı.
1464

Macar

1464-1467

Arnavut

1475

Macar-Leh-Romen (Boğdan)

1475

İtalyan (Ceneviz)
Kırım ve civarı sahillerindeki Ceneviz şehirlerinin zaptı.
1479

Macar-Romen (Eflak)-Alman (Sakson)
-
1480

Rodos
-
1480

İtalyan
Zanta, Santamavra adalarıyla Otrant'ın zaptı.
1482

Romen (Boğdan)
Kili ve Akkermanın zaptı.
1485-1491

Mısır
Tunusluların tavassutuyla ve müsavi şeraitle sulh.
1487

Romen (Boğdan)
-
1492-1493

Macar
-
1498

Leh
-
1498-1502

İtalyan (Venedik)
Mora'da son kalan şehirlerin zaptıyla sulh.
1514-1516

İran
Çaldıran meydan savaşı.
1516-1517

Mısır
Mısır'ın mahvı ve ilhakı.
1520-1521

Macar
Belgrat'ın zaptı
1522

Rodos
Rodos'un ilhakı.
1526

Macar
Mohaç meydan savaşı. Macaristan'ın ilhakı.
1529

Alman
Viyana muhasarası.
1532

Alman
-
1533-1535

İran
Irakeyn seferi.
1537-1540

İtalyan (Venedik)
Arnavutlukta bazı kale ve adaların zaptı ve 300.000 lira tazminat alınması.
1537

Alman
-
1538

Romen (Boğdan)
-
1538

Portekiz
Hindistan'da.
1541-1547

Macar-Alman
Macaristan'ın öteki kısımlarının ilhakı, Avusturya'nın yılda 30.000 altın vergiye bağlanması.
1548-1549

İran
Van vesaire kalelerin zaptı.
1551-1552

Alman
-
1552

Aziz Yahya Şövalyeleri
Trablus'un Turgut Reis tarafından zaptı.
1553-1555

İran
Amasya muahedesi.
1556-1559

Alman
-
1562

Alman
-
1565

Malta
Turgut'un şehadeti.
1565-1568

Alman
Siget'in zaptı.
1566

İtalyan (Ceneviz)
Sakız'ın zaptı.
1568-1570

Arap
Yemen'in fethi.
1570-1573

İtalyan (Venedik) - İspanyol - Papa - Savua - Malta
Kıbrıs'ın fethi ve 30.000 duka.
1574

İspanyol
Tunus'un zaptı.
1574

Romen (Boğdan)
-
1575

Alman-Hırvat
Sınır harbi.
1578

Portekiz
Fas'ta Krallarıyla birlikte Portekiz ordusunun imhası.
1578-1590

İran
Azerbaycan, Gürcistan ve Lûristan'ın zaptı. Ferhat Paşa muahedesi.
1593-1606

Alman
Zitvatorok muahedesi.
1603-1612

İran
Nasuh Paşa muahedesi.
1615-1618

İran
Serav muahedesi.
1620-1621

Leh
-
1623-1639

İran
Kasr-ı Şirin muahedesi.
1633-1634

Leh
-
1641-1642

Rus
Azağ(k)'ın zaptı.
1645-1669

İtalyan (Venedik)
Girit'in zaptı.
1646

Rus
Kırım Hanı'nın akınından dolayı Rusların Azağa hücum ve mağlubiyetleri.
1662-1664

Alman
Vasvar muahedesi.
1672

Leh
Bucaş muahedesi.
1673-1676

Leh
-
1677

Rus
Cehrin seferi.
1682-1699

Alman-İtalyan-Leh-Rus
Karlofça muahedesi.
1710

Rus
Prut muahedesi.
1714-1717

İtalyan (Venedik)
-
1715-1718

Alman
Pasarofça muahedesi.
1722-1728

İran
-
1730-1731

İran
Ahmet Paşa muahedesi.
1731-1735

İran
-
1735-1739

Rus-Alman
Belgrat muahedesi.
1742-1745

İran
-
1768-1791

Rus
Kaynarca muahedesi.
1776

İran
-
1786-1791

Rus Alman
Ruslarla Yaş, Almanlarla Ziştov muahedesi.
1798-1801
İngiliz
Fransız
-
1805-1812

Rus
Bükreş muahedesi.
1807-1809

İngiliz
-
1827-1829

Rus
Edirne muahedesi.
1852-1855
İngiliz-Fransız- İtalyan-Sardunya
Rus
Paris muahedesi.
1876

Sırp-Karadağ
-
1877-1878

Rus-Romen-Sırp-Karadağ
Berlin muahedesi.
1896-1897

Rum (Yunan)
-
1911-1912

İtalyan
Trablus harbi.
1912-1913

Bulgar-Sırp-Yunan-Karadağ
Balkan harbi.
1914-1918
Alman- Avusturya- Macar _ Bulgar
Rus - İngiliz - Fransız - İtalyan - Sırp - Romen - Belçika - Karadağ - Amerikan - Japon - Yunan - Portekiz - Siyam vs...
Sevr muahedesi.
1919-1923

Yunan-Ermeni-Fransız
Lozan muahedesi.
Türk ordusunun bu hesap defteri bize epey şeyler öğretiyor. Bir defa toparlak hesapla 550 yıllık devirde en aşağı 275 yılın savaşla geçtiğini görüyoruz. Demek ki Türk Milleti son beş buçuk asırda ömrünün tam yarısını savaşta geçirmiş. Bu harikulâde bir neticedir. Çünkü bu kadar çok harpten sonra bir milletin yine zinde ve oldukça kuvvetli olarak yaşayabilmesi âdeta bir mucizedir. Başka hiç bir milletin hayatında bu kadar dövüş yoktur. İngilizler’le Fransızlar arasındaki yüz sene muharebesi bile hakikatte 110 yıldan fazla devam etmiş, fakat ancak bunun yarıdan azı harple yarıdan çoğu da mütareke veya sulhla geçmiştir. Hem de unutulmamalıdır ki yukarıdaki listede yalnız dış harpler vardır. Dahilî isyanlar ve harpler (meselâ bir çok Osmanlı-Karaman harpleri) bu listeye alınmamıştır. 11. asırda bütün İran, Azerbaycan, Irak ve Anadolu'ya yayılan Oğuz Türkleri’nin 1.500.000 nüfus olduğunu ve bu nüfusun 900 yıldır seferber halde bulunduğunu düşünürsek bu bir buçuk milyon Türk'ten ancak yarısının yerleştiği Anadolu'da bugün en aşağı 10.000.000 Türk'ün bulunması milletimizin hayat kabiliyetine çok parlak bir misal teşkil ettiğini teslim ederiz.
Yukarıdaki liste, son beş buçuk asırlık tarihimizde hemen hemen bütün Avrupa milletleriyle harp ettiğimizi gösteriyor. Gerçi bu liste de İsveç, Norveç, Danimarka, Felemenk gibi milletlerin adı yoktur. Fakat düşünülmelidir ki bizim Alman harpleri dediğimiz savaşlara bütün bu şimal milletleri de yardımcı olarak iştirak etmişlerdir. İsviçre'de de ise bahse lüzum görmüyorum. Çünkü İsviçre bir millet değildir.
Bu milletler arasında Türkler yalnız Ruslar’la Acemleri millî düşman olarak tanımıştır. Milattan önceki asırlardan beri bir birine düşman olan Turan ve İran'ın ezelî ve ebedî çarpışması Osmanlılar devrinde da ayrı dinî bir mahiyette devam etmiştir. Türk'ün kılıcına birkaç defa baş eğmek mecburiyetinde kalan hilekâr acemin son asırdaki müdafileri de hemen hemen tamamen İran’da yerleşen Türkler olmuştur. İran'la olan 13 harbin biz yalnız 2 tanesinde yenilmişizdir. Ve bizi yenen de Afşar Türk’ü Nadir Şah olmuştur.
Ruslar’la olan çarpışmalarımız da 13 tanedir. Bunun 6 tanesinde Ruslar 6 tanesinde de biz galip gelmişizdir. 1 tanesi müsavi olarak bitmiştir. Ruslar 6 galebelerinin 3'ünde bize karşı yalnız başlarına galip gelmişler, öteki 3'ünü müttefikleri sayesinde kazanmışlardır. Biz ise 6 galebemizden yalnız 2'sini müttefiklerimiz sayesinde elde etmişizdir. Bizim Ruslar’la olan çarpışmalarımız yazılmamış bir destandır. Bu milletle olan savaşlarımız onların en kuvvetli bizim en zayıf zamanlarımıza tesadüf ettiği halde yine Türklüğün galebesiyle bitmiştir denebilir. Çünkü cihan savaşındaki Çanakkale müdafaamız Rusya'nın can damarını tıkamış ve onun ölümüne sebep olmuştur. Bununla beraber Türk_Rus mücadelesinin kati bir netice ile bittiği söylenemez.
Almanlarla olan harplerimiz bunlardan daha çoktur. Ve bunların en çoğu Türk silahlarının zaferiyle bitmiştir. Almanlar bizi yalnız başlarına hiç bir defa yenememişlerdir.
Bizden daima askerlik dersi alan milletlerden biri de Fransızlardır. Bunlar Osmanlılara karşı yapılan ehlisaliplere iştirak ettikleri gibi Girit’i kurtarmak için de yardımcılar göndermişler ve Napolyon kumandasında Cezzar Ahmet Paşa’dan dayak yedikten sonra son olarak da Çanakkale’de ve Kurtuluş Savaşı’nda cenup cephesinde bizimle aynı acemilik içinde boy ölçüşmüşlerdir. Fransızlar kendilerinin cesur bir millet olduklarını ikide bir ilân ederler. Fakat nedense bizimle olan harplerinde daima bunun aksi sabit olmuş ve Türk askerleri Fransızlar’la "kılıçları kısa ama çizmeleri uzun" diye eğlenerek onların yalnız kaçtıklarını güzel bir nükte ile ima etmişlerdir.

Venedik ve Ceneviz adı altında bizden en çok dayak yiyen milletlerden birisi de İtalyanlar’dır. Romalılar’ın bu şüpheli torunlarıyla 15 savaşımız vardır. Bunun 13'ünü biz, 2'sini onlar kazanmışlardır. Kazandıkları harbi de Almanya, Rusya ve Lehistan ittifakına borçludurlar. Öteki zaferleri ise yalnız 3.000 muntazam Türk askeri tarafından muhafaza olunan Trablus'a yaptıkları saldırıştır. İtalya buraya 60.000 askerle hücum etmiş, sonradan da 60.000 kişi daha sevk etmişti. Biz ise yalnız gizlice bir kaç zabit gönderebilmiştik. Bu 3.000 Türk bir kaç bin Arap’ın yardımıyla İtalyanlar’ı tam bir yıl oyaladı. Arkasından Balkan Harbi çıkmasaydı kıyamete kadarda oyalardı. Ve vaziyet öyle göstermişti ki kazara Türkiye ile İtalya arasında kar yolu olsa Türk ordusu muhakkak Roma'ya girerdi. Zaten İtalyanlar’a Trablus'a saldırmak cesaretini veren de karadan hududumuzun olmaması ve donanmamızın yok denecek halde bulunmasıydı.

Yukarıdaki listeyi okuyan Türk çocuklarının 108 savaş içinde yalnız 14 mağlûbiyeti görünce göğüsleri iftiharla kabarabilir. Bugün, düşman ne kadar kuvvetli olursa olsun onu kendi vatanımızda yenmeye Türk ordusu kadirdir.

Evet, bugün tek başına Türk ordusunu yenecek hiç bir ordu yoktur.

Orhun Dergisi, 1934, Sayı: 6