![]() |
U Harfi İle Başlayan İsimlerin Anlamları
UBAB :(Ar.) Er. 1. Pek taşkın, coşkun. 2. Delice akan sel.
UBEYDE :(Ar.) Ka. - Küçük köle, kölecik. Ashabın kullandığı isimlerdendir. Ubeyde b. el-Cerrah. UBEYDULLAH:(Ar.)Er. - Allah´ın kulu. UCAER :(Tür.) Er. - Değerli, yüce kimse. UÇANAY :(Tür.) Er. - Ay gibi yüksek anlamında. UÇANOK :(Tür.) Er. - Hızlı, atak, yiğit. UÇAR :(Tür.) Er. - Uçan, uçucu. UCATEKİN :(Tür.) Er. ? Yücelikte eşsiz kimse. UÇBAY :(Tür.) Er. - Sınır beyi. UÇBEYİ :(Tür.) Er. - Selçuklu ve Osmanlılar´da sınırlardaki askeri güçlerin kumandanlarına verilen ad. UÇHAN :(Tür.) Er. - Sınır şehir hanı. UÇKAN :(Tür.) Er. - Deli dolu, havai, toy. UÇKUN :(Tür.) 1. Kıvılcım. 2. Pahalı, yüksek. 3. Uçan, çapkın. 4. Becerikli, eli tez. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UÇMA :(Tür.) Er. 1. Dağın karlarla örtülmüş dik yamacı. UÇMAN :(Tür.) Er. - Uçan uçucu. UÇUK :(Tür.) Er. 1. Uçmuş, soluk renk. 2. Çökmüş yer, toprak. 3. İyi. 4. Sivri dağ tepesi. UÇUR :(Tür.) Er. 1. Vakit, an, fırsat. 2. Mevsim. UFKİ :(Ar.) Er. - Ufka ait, ufukla ilgili. UFUK :(Ar.) 1. Düz arazide ya da açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer. 2. Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü. 3. Çevre, dolay. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UFUKTAN :(a.t.i.) Er. - Sabah aydınlığının ufukla birleştiği nokta. UĞAN :(Tür.) - Yüce, yüksek, güçlü. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UĞANBİKE :(Tür.) Ka. - Uğan bike. UĞRAŞ :(Tür.) - Güçlük ve kötülükle uğraşma, mücadele. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UĞUR :(Tür.) 1. İyilik, şans, talih, baht. Fırsat, tesadüf. 2. Kimi olaylarda görülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan iyilik kaynağı. - İslam´da bu tür düşüncelere itibar edilmez. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UĞURALP :(Tür.) Er. - Hayırlı yiğit. UĞURATA :(Tür.) Er. - Hayırlı ata. UĞURAY :(Tür.) - Uğurlu ay. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UĞURCAN :(Tür.) - İyilikçi ve candan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UĞUREL :(Tür.) Er. - Eli uğurlu olan. UĞURHAN :(Tür.) Er. - Hayırlı lider. UĞURLU :(Tür.) - Uğurlu olan, iyilik getirdiğine inanılan, kutsal kutlu. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UĞURSAL :(Tür.) Er. - Uğurla ilgili, uğurlu. UĞURSAN :(Tür.) - Uğuruyla tanınmış olan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UĞURSOY :(Tür.) - Uğurlu soydan gelen. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UĞURTAY :(Tür.) Er. - Uğurlu genç. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UĞUŞ :(Tür.) 1. Anlayış, zeka, bekleyiş. 2. Benzeyiş. 3. Soy, kabile, soysop. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UĞUZ :(Tür.) Er. - Kutsal, mübarek. Saf, temiz. UHRA :(Ar.) - Başka, diğer. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UKAB :(Ar.) Er. 1. Karakuş, kartal, tavşancıl kuşu. 2. Hz. Muhammed´in (s.a.s) (bayrak) sancaklarından birinin adı. 3. Nesir burcu, kartal takım yıldızı. UKBE :(Ar.) Er. - Ashabın meşhurlarından: Ukbe b. Nafı. UKDE :(Ar.) Er. 1. Düğüm. Zor, karışık, iş. 2. Bir gezegen yörüngesinin her iki ucu. UKHUVAN :(Ar.) Ka. - Papatya. UKNUM :(Ar.) Er. 1. Asıl, temel. 2. Hıristiyanlıktaki teslis inancını meydana getiren üç unsurdan her biri. UKUL :(Ar.)Er. - Akıl, us. ULA :(Ar.) 1. Birinci. 2. Şan ve şeref sahibi kimse - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. ULAÇ :(Tür.) Er. - Bağlayan, bağlayıcı. Sınır. ULAÇHAN :(Tür.) Er. - Sınır hanı. ULAĞ :(Tür.) Er. - Ulak. ULAŞ :(Tür.) - Amacına eriş, isteğine kavuş. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. ULU :(Tür.) Er. 1. Erdemleri bakımından çok büyük, yüce. 2. Zengin, saygın. ULUALP :(Tür.) Er. - Çok erdemli, yüce yiğit. ULUANT :(Tür.) Er. - Kutsal, büyük yemin. ULUBAŞ :(Tür.) Er. - Yüce, saygın kimse. ULUBAY :(Tür.) Er. - Yüce, saygın, erdemli kişi. ULUBEK :(Tür.) Er. - Saygınlığı olan bey. ULUBERK :(Tür.) Er. - Saygın kişilikli yiğit.. ULUÇ :(Tür.) Er. 1. Selçuklular döneminde Türk beylerine verilen unvan. 2. Ünlü Türk denizcisi Uluç (Kılıç) Ali Paşa´nın adı. ULUÇAĞ :(Tür.) Er. - Hayırlı, uğurlu dönem. ULUCAN :(Tür.) Er. - Erdemli, saygın, yüce kişi. ULUDAĞ :(Tür.) Er. - Çok büyük, yüce dağ. ULUDOĞAN :(Tür.) Er. - Doğuştan yüce, uğurlu kimse. ULUER :(Tür.) Er. - Saygın, uğurlu, yüce kimse. ULUERKAN :(Tür.) Er. - Saygın, yüce, soylu kimse. ULUĞ :(Tür.) Er. - Ulu, büyük, saygın. ULUHAN :(Tür.) Er. - Büyük, saygın hükümdar. ULUKAAN :(Tür.) Er. - Büyük, saygın hükümdar. ULUKAN :(Tür.) Er. - Soylu yüce kandan gelen. ULUKUT :(Tür.) Er. - Çok uğurlu, kutlu kimse. ULUM :(Tür.) - Ululuk, haşmet, büyük gösteriş. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. ULUMAN :(Tür.) Er. - Ulu, yüksek, saygın kimse. ULUN :(Tür.) 1. Büyük, ulu. 2. Temrensiz ok. 3. Buğday, arpa kökü. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. ULUNAY :(Tür.) - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. ULUÖZ :(Tür.) Er. - Özü yüce, saygın kimse. ULUS :(Tür.) 1. Millet, halk, insan topluluğu. 2. Göçebe. 3. Oba, aşiret, kavim. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. ULUŞAHİN :(Tür.) Er. - Ulu şahin. ULUSAN :(Tür.) Er. - Adı yüce tanınmış kimse. ULUSAN :(Tür.) Er. - Yüce şanlı kimse. ULUSOY :(Tür.) Er. - Ulu, yüce, soylu. ULUSU :(Tür.) Er. - Yüce, kutlu su. ULUTEKİN :(Tür.) Er. - Yüksek şahsiyetli ve sakin kişilikli. ULVİ :(Ar.) Er. - Yüksek, yüce, manevi yapısı ön plana çıkabilen. ULVİYE :(Ar.) Ka. - (bkz. Ulvi). UMA :(Tür.) Er. 1. Hediye, armağan. 2. Konuk, misafir. UMAN :(Tür.) Er. - Umudu olan, bekleyen, umutlu. UMAR :(Tür.) - Çare, çıkar yol. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UMAY :(Tür.) 1. Orhun yazıtlarında geçen, çocukları ve hayvanları koruduğuna inanılan Tanrıça. 2. Devlet kuşu. - İsim olarak kullanılmaz. UMMAN :(Ar.) - Ulu, büyük, engin deniz, okyanus. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UMRAN :(Ar.) 1. Bayındırlık, mamurluk. 2. Uygarlık, ilerleme, refah ve mutluluk. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UMUR :(Tür.) - Görgü, bilgi, deneyim. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UMURAL :(Tür.) Er. - Görgü, bilgi, deneyim kazan. UMURALP :(Tür.) Er. - Görgülü, bilgili, yiğit. UMURBAY :(Tür.) Er. - Görgülü, bilgili, saygın kişi. UMURBEY :(Tür.) Er. - Görgülü, bilgili, kişi. UMUT :(Tür.) - Ummaktan doğan, güven duygusu, ümit. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UNAN :(Tür.) 1. Sadakat, bağlılık. 2. Hak. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UNAT :(Tür.) - Doğru yolu tutan. Akıllı. Ergin. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UNGAN :(Tür.) Er. 1. Onmuş kişi, mutlu. 2. Yürekli, yiğit kişi. UNSUR :(Ar.). - Öğe, ilke, eleman. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. URAL :(Tür.) Er. - Hazar denizine dökülen, ırmak ve sıradağ. URALP :(Tür.) Er. - Kentli yiğit. URAM :(Tür.) Er. - Büyük, geniş yol. URAN :(Tür.) - Yetenekli, usta, becerikli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. URANDU :(Tür.) Er. 1. Seçkin, seçilmiş. 2. Hayırlı. URANGU :(Tür.) Er. - Savaşçı, savaşkan. URAZ :(Tür.) Er. - Şans, talih. URAZA :(Ar.)Er. 1. Hediye, armağan. 2. Konuğa çıkarılan yiyecek. URGUN :(Tür.) Er. 1. Vurulan, vurulmuş. Vurgun, aşık. 2. Gizli. URHAN :(Tür.) Er. - Yüksek rütbeli han. URKAN :(Tür.) Er. 1. Kale hendeği. 2. Şehir, kent. 3. Yüksek ve korunaklı yer. URLUK :(Tür.) Er. - Aile, soy sop. Tohum. URUÇ :(Ar.) - Yukarı çıkma, yükselme, ağma. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. URUK :(Tür.) Er. 1. Tane, tohum. 2. Nesil, kuşak, soy. URUZ :(Tür.) Er. - Hedef, amaç, gaye. URVE :(Tür.) - Kulp, sağlam. Urvetü´l-Vuska, sağlam kulp. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. Sahabe adlarındandır: Urve b. ez-Zübeyr. URZA :(Ar.) - Hedef, amaç. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. USAL :(Tür.) Er. 1. Gamsız, kedersiz, keyfine düşkün. 2. Önemsiz. USALAN :(Tür.) Er. - Akıl alan, akıllı. USALP :(Tür.) Er. - Akıllı yiğit. USARE :(Tür.) Ka. - Özsu. USBAY :(Tür.) Er. - Akıllı, saygın kişi. USBERK :(Tür.) Er. - Şimşek gibi parlak akıllı kimse. USBEY :(Tür.) Er. - Akıllı kişi. USER :(Tür.) Er. - Akıllı kişi. USHAN :(Tür.) Er. - Akıllı hükümdar. USKAN :(Tür.) Er. - Akıllı soydan gelen. USLU :(Tür.) - Akıllı, zeki, uysal, sakin kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. USLUER :(Tür.) Er. - Akıllı, olgun kişi. USMAN :(Tür.) Er. - Akıllı, zeki kimse. USUM :(Tür.) Er. - Akıllı. USUN :(Tür.) - Hüzün. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. USUNBİKE :(Tür.) Ka. - Hüzünlü hanım. UTARİD :(Ar.) - Merkür. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UTBE :(Ar.) Er. - Meşhur sahabelerden bazılarının ismi. UTKAN :(Tür.) Er. 1. Zafer kazanmış, muzaffer. 2. Şerefli, onurlu soydan gelen. UTKU :(Tür.) - Birçok emek ve tehlikelerden sonra ulaşılan, mutlu sonuç, zafer. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UTMAN :(Tür.) Er. - Şerefli, edepli, terbiyeli kimse. UYAR :(Tür.) Er. 1. Uygun yerinde. 2. Boyun eğen, uysal, nazik kimse. UYARALP :(Tür.) Er. - Uysal, nazik yiğit. UYGAN :(Tür.) Er. - Uyumlu, uyan. UYGAR :(Tür.) - Kültürlü, eğilimli, görgülü, medeni. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UYGU :(Tür.) - Uyum, uygunluk. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UYGUN :(Tür.) 1. Yakışır, yaraşır, elverişli, yararlı. 2. Oranlı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UYGUNER :(Tür.) Er. - Uygun uyumlu, olumlu. UYGUR :(Tür.) 1. Orta Asya´da büyük devlet ve uygarlık kurmuş, yazılı anıtlarla sanat yapıtları bırakmış olan bir Türk ulusu. 2. Uygar, medeni. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UYGURALP :(Tür.) Er. - Uygar yiğit. Uygur´a mensup kişi. UYSAL :(Tür.) - Yumuşak başlı, uyumlu, boyun eğen. Terbiyeli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UYUN :(Ar.) - Gözler. Pınarlar, kaynaklar. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UZ :(Tür.) 1. İyi, güzel. Uygun, doğru. 2. Usta. 3. Temiz, dikkatli. Becerikli, akıllı, anlayışlı. 4. Yakın, içten. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UZALP :(Tür.) Er. - İyi, temiz, akıllı, anlayışlı yiğit. UZAY :(Tür.) - Bütün varlıkların içinde bulunduğu sonsuz boşluk. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UZBAY :(Tür.) Er. - İyi, becerikli, temiz, akıllı ve saygın kişi. UZCAN :(Tür.) Er. - Uysal, uyumlu, iyi insan. UZEL :(Tür.) - Usta, becerikli kişi. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UZER :(Tür.) Er. - Becerikli, akıllı kişi. UZGÖREN :(Tür.) Er. - Gerçeği önceden görebilen. UZHAN :(Tür.) Er. - Ülke ve halkına faydalı olan. UZKAN :(Tür.) Er. - Erdemli soydan gelen. UZLET :(Ar.) Er. - Bir kenara çekilip toplum yaşayışından ayrı kalma. UZMA :(Ar.) - Büyük, en büyük. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UZMAN :(Tür.) - Belli bir iş ya da konuda bilgi, görüş ve becerisi olan kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. UZSAN :(Tür.) Er. - Becerisi ve diğer iyi nitelikleriyle tanınan. UZSOY :(Tür.) Er. - İyi nitelikli soydan gelen. |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.