P Harfi İle Başlayan İsimlerin Anlamları
 

PADİŞAH :

(Fars.) - Hükümdar.

PAHA :

(Tür.) - Değer, fîat, eder, tutar. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

PAKALIN :

(f.t.i.) Er. - Dürüst, doğru iyi tanınmış kimseler.

PAKAN :

(Fars.) Er. 1. Temizler, anlar. 2. Veliler, ermişler, evliya.

PAKEL :

(f.t.i.) Er. - İyi işler yapan, doğru kimse.

PAKER :

(f.t.i.) Er. - Temiz, dürüst, iyi kimse.

PAKİZE :

(Fars.) Ka. - Temiz, saf, halis, lekesiz.

PAKKAN :

(f.t.i.) Er. - Temiz soydan gelen kimse.

PAKSAN :

(f.t.i.) Er. - Temiz, doğru namuslu tanınmış kimse.

PAKSOY :

(f.t.i.) Er. - Temiz soydan gelen.

PAKSU :

(f.t.i.) Er. - Temiz su. Billur gibi arı duru, şahsiyetli.

PAKSÜT :

(f.ı.i.) Er. - Sütü temiz.

PALA :

(Tür.) Er. - Kısa ve geniş kılıç.

PALATEKİN:

(Tür.) Er. - Emniyet, güven ve cesaret telkin eden kişi.

PALATİMUR:

(Tür.) Er. - Demir pala. Sert ve katı yapılı, güçlü.

PALAY :

(Fars.) Er. - Yedek at.

PALAZ :

(Tür.) Er. 1. Kimi kuş yavrularının civcivlikten sonraki durumu. 2. Güzel, canlı, gürbüz, şişman. 3. Dağınık.

PALMİYE :

(Fran.) Ka. - Süs olarak kullanılan bir nevi hurma ağacı.

PAMİR :

(Tür.) Er. 1. Orta Asya´da yükseltisi 7000 m´yi geçen yüksek dağlık külle. 2. (Fars.) Dünyanın çatısı.

PAMİRHAN:

(Tür.) Er. - Pamir han.

PAPATYA :

(Tür.) Ka. - İlkbaharda çiçek açan, taç yapraklı, beyaz, ortası sarı kümeçli bir kır çiçeği.

PARLA :

(Tür.) Ka. 1. Işık saç, ışılda. 2. Ün kazan, tanın.

PARLAK :

(Tür.) Ka. 1. Parlayan, ışıldayan. Temiz. 2. Çok başarılı.

PARLANUR:

(Tür.) Ka. - Nur gibi parla. Parla nur.

PARLAR :

(Tür.) Ka. - Işık saçar, ışıldar, aydınlık verir.

PARSA :

(Fars.) Er. 1. Sofu, dinine bağlı. 2. İffetli, namuslu, temiz, doğru.

PARSBAY :

(f.t.i.) Er. - Pars gibi güçlü ve çevik.

PARSKAN :

( f.t.i.) Er. - Kanında atılganlık, cesaret ve saldırganlık taşıyan.

PAŞA :

(Tür.) Er. 1. Osmanlı devletinde yüksek rütbeli askerlere verilen unvan. General. 2.Uslu, ağırbaşlı.

PAYAM :

(Tür.) Er. - Badem.

PAYAN :

(Fars.) - Son nihayet. Uç, kenar. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

PAYE :

(Fars.) 1. Aşama, rütbe, derece. 2. Basamak, merdiven basamağı. 3.. İkizlerin bir yıldızı, cevza burcu. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

PAYİDAR :

(Fars.) 1. Saygın, rütbeli. 2. Sağlam, sürekli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

PAYİZ :

(Fars.) Er. - Güz, sonbahar. Yaşlılık.

PAYZEN :

(Fars.) Er. 1. Tutsak, esir. Suçlu. Ayağına pranga vurulmuş kimse. 2. Rençber.

PAZVANTI :

(Fars.) Er. - Osmanlı devletinde, Rumeli bölgesinde gece bekçilerine verilen ad.

PEDÜK :

(Tür.) Er. - Yüce, yüksek.

PEHLEVİ :

(Fars.) Er. 1. Şehir. 2. Kahraman, yiğit.

PEHLİVAN :

(Fars.) Er. 1. Güreşçi. 2. Boylu boslu, iri yan, güçlü kimse, yiğit.

PEKALP :

(Tür.) Er. - Güçlü, sert, kahraman yiğit.

PEKART :

(Tür.) Er. - Sağlam dönülmez yemin. Pek ant.

PEKDEĞER :

(Tür.) - Çok değerli, çok kıymetli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

PEKDEMİR :

(Tür.) Er. - Sert, sağlam, demir gibi.

PEKEL :

(Tür.) Er. - Güçlü el.

PEKER :

(Tür.) Er. - Güçlü kimse. Gözüpek, cesur yapılı.

PEKERGİN :

(Tür.) Er. - Olgun kimse.

PEKGÖZ :

(Tür.) Er. - Cesur, yiğit.

PEKİN :

(Tür.) Er. - Üzerinde kuşku duyulmayan, kesinlikle bilinen, kesin.

PEKKAN :

(Tür.) Ka. - Sağlam temiz kandan gelen. Soylu.

PEKOL :

(Tür.) Er. - Sert, sağlam, dayanıklı ol.

PEKÖZ :

(Tür.) - Özü sağlam kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

PEKŞEN :

(Tür.) - Neşeli, şen-şakrak, mutlu kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

PEKTAŞI :

(Tür.) Er. - Güçlü, sert taş.

PEKTAY :

(Tür.) Er. - Güçlü, sağlam tay.

PEKTÜRK :

(Tür.) Er. - Sağlam ve güçlü Türk.

PEKÜN :

(Tür.) Er. - Tanınmış güçlü isim.

PEKÜSTÜN :

(Tür.) Er. - Çok üstün, üstünlükte en iyi seviyede olan.

PELİN :

(Tür.) Ka. - Birleşikgillerden, keskin ve güzel kokulu, bir çeşit bitki.

PELİT :

(Tür.) - Çınar, meşe vb. ağaçların meyvesi. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

PEMBE :

(Tür.) Ka. - Beyaz ve kırmızının karışmasından oluşan açık renk.

PERÇEM :

(Fars.) Ka. 1. Kâkül. Yele. 2. Mızrak, bayrak gibi şeylerin başlarına konan püskül.

PERDAH :

(Fars.) Er. 1. Cila, parlaklık, parlama. Parlatma, parlaklık verme. 2. Budanmış asmadan yeni süren çubuk.

PEREN :

(Fars.) Ka. - Ülker yıldızı, pervin, Süreyya.

PERİ :

(Fars.) Ka. 1. Dişi cin (güzel ve iyilik severlik sembolü olarak kabul edilirler). 2. Güzel kadın veya kız.

PERİDE :

(Fars.) Ka. - Uçmuş, soluk, solmuş.

PERİHAN :

(Fars.) Ka. - Peri padişahı. Büyücü.

PERİNÇEK :

(Tür.) Er. - Özverili, fedakar, sadık.

PERİRU :

(Fars.) Ka. - Peri yüzlü, çok güzel.

PERİVEŞ :

(Fars.) Ka. - Peri gibi, çok güzel.

PERİZ :

(Fars.) Er. 1. Bağırma, haykırma. 2. Su kenarında yetişen yeşil saz, ot.

PERİZAT :

(Fars.) Ka. 1. Peri çocuğu. 2. Güzel, çok güzel.

PERİZE :

(Fars.) Ka. 1. Kırmızı altın. 2. Ateşte pişirilen ekmek.

PERK :

(Tür.) Er. - Katı, sert, güçlü berk.

PERKEL :

(Tür.) Er. - Güçlü er.

PERKER :

(Tür.) Er. - Güçlü kimse.

PERKİN :

(Tür.) Er. - Çok güçlü kuvvetli, sağlam kimse.

PERMUN :

(Fars.) Ka. - Bezek, süs.

PERRAN :

(Fars.) Ka. - Uçan, uçucu.

PERRİN :

(Fars.) Ka. - Nezaket, nazlılık.

PERTAV :

(Fars.) Er. 1. Atılma, sıçrama. 2. Uzağa düşen ok.

PERTEV :

(Fars.) Er. - Işık. Parlaklık.

PERVA :

(Fars.) 1. Korku. Çekingenlik. 2. İlgi, bağ.

PERVER :

(Fars.) Er. - Besleyen, besleyici, yetiştiren, yetiştirici, koruyan, terbiye eden.

PERVİN :

(Fars.) Ka. - Ülker süreyya.

PERVİZ :

(Fars.) Er. 1. Üstün. 2. Elek. Süzgeç. 3. Balık. 4. Güzellik. Cilve. 5. İran hükümdarı Hüsrev´in lakabı.

PESEN :

(Tür.) Kırağı, çiğ. Sis. İnce ince yağan kar, çisenti. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

PESENT :

(Fars.) Ka. 1. Beğenen, beğenmiş. Beğenme, seçme. 2. Esmerleşmiş. 3. Altın, mat altın.

PEŞİN :

(Fars.) Er. - Keykubat´ın üçüncü oğlu.

PESİN :

(Fars.) - Sonraki, en son. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

PEŞREV :

(Fars.) Er. 1. Türk müziğinin en meşhur saz eseri formu. 2. Güreşten önce güreşçilerin yaptıkları gösteri.

PETEK :

(Tür.) Ka. 1. Kovanda arıların içine bal yaptıkları göz, mum tekerleği. Kovan. 2. Minarenin şerefe ile külah arasındaki kısmı. Bacalarda külahın altındaki çıkıntılı kısım.

PEYAM :

(Fars.) Er. - Haber, başkasından alınan bilgi, nebe.

PEYAMİ :

(Fars.) Er. - Haberle, bilgi ile ilgili.

PEYDA :

(Fars.) Ka. - Meydanda açıkta. Hazır, mevcut.

PEYGAMBER:

(Fars.) - Allah tarafından kullarına haber götürmekle görevlendirilmiş seçkin insan. Nebi, Rasul. - Yalnız Peygamberlere mahsus bir isimdir.

PEYKAN :

(Fars.) Er. - Temren, başak, okun ucundaki sivri demir.

PEYKE :

(Fars.) Ka. - Kuru kanepe, tahta sedir.

PEYKER :

(Fars.) Ka. - Yüz, surat.

PEYMA :

(Fars.) Ka. - Ölçen, ölçücü.

PEYMAN :

(Fars.) Er. - Yemin, and, ahd.

PEYMANE :

(Fars.) Ka. - Büyük kadeh, şarap bardağı.

PEYREV :

(Fars.). - Ardı sıra giden. Arkasından giden, izinden yürüyen. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

PEYZAJ :

(Fran.) Ka. - Kır resmi.

PINAR :

(Tür.) Ka. - Yerden kaynayıp çıkan su, kaynak, çeşme. Bir suyun çıktığı yer, su başı. Kaynak suyunun devamlı aktığı yer.

PİNHAN :

(Fars.) Ka. - Gizli.

PİRANE :

(Fars.) Er. - Yaşlılara yakışır şekilde, olgunca tavır.

PİRAYE :

(Fars.) Ka. - Süs, zinet.

PIRILTI :

(Tür.) Ka. - Parıldayan şeyin çıkardığı ışık. Anlık ışık geçişi.

PIRLANTA :

(hal.) Ka. - Değerli bir tür elmas.

PIRNAL :

(Tür.) Ka. - Meşe ağacı çalısı.

PİRUZ :

(Fars.) Er. - Kutlu, hayırlı, uğurlu.

PİRUZE :

(Fars.) Ka. - Mavi renkli ve değerli bir süs taşı.

PITIRCA :

(Tür.) Ka. - Koyu pembe renkli bir bahar çiçeği.

PİYALE :

(Fars.) Ka. - Kadeh, şarap bardağı.

PLATİN :

(Lat.) Ka. - Beyaz ve çok değerli bir maden.

POLAT :

(Fars.) Er. - Çelik. Güç, kuvvet.

POLATALP :

(Tür.) Er. - Çelik gibi güçlü yiğit.

POLATKAN :

(Tür.) Er. - Çelik gibi güçlü soydan gelen.

POLATKILIÇ:

(Tür.) Er. - İyi cins çelikten yapılma kılıç.

POYRAZ :

(Yun.) 1. Kuzeydoğudan esen soğuk rüzgar. 2. Kuzey. ? Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

POZAN :

(Tür.) Er. - Üzüm bağı.

PÜRÇEK :

(Tür.) Ka. - Şakaklardan sarkan saç, zülüf. Ağaç ve bitkilerin saçak gibi ince kökleri. Oya, püskül, saçak.

PÜRÇİN :

(Fars.) Ka. - Çok düşünceli, öfkeli. Kırışık.

PÜRDİL :

(Fars.) Er. - Yürekli, cesur.

PÜREN :

(Tür.) Ka. - Kimi ağaçlarda yapraklardan ayrı olarak süren ince yaprak. Çalılık ve sık otlu yerler. Sarı, kırmızı, çiçek açan ufak yapraklı anların çok sevdiği bir tür ot. Meşe ağacı filizi.

PÜRFER :

(Fars.) Ka. - Çok parlak, aydınlık.

PÜSER :

(Fars.) Er. - Oğul, erkek çocuk.