![]() |
Tarih Deyimleri Terimleri D
Tarih Deyimleri Terimleri D
DALKILIÇ : Düşman içine dalmak veya kuşatılan bir kaleye girmek için fedaî yazılanlara verilen ad. DARÜLFÜNUN : Üniversite. DAR-ÜS-SAADE : Osmanlı Sarayı. Padişahın evi. DAR-ÜS-SAADE AĞASI : Kızlar ağası. DARÜŞ-ŞİFA : Hastahane DELİ : Kelimenin aslı'delll'dir. Yol gösteren, kılavuz anlamına gelir. Rumeli'de kurulan bir süvari sınıfı idi. Bu süvariler hiç korkmadan her tehlikeye atılırlardı.8Bu yüzden ve 'delil' kelimesinin asıl anlamını da bilmediği için, halk bunlara 'deli' demiştir. DERBENT : Sınır boyunda bulanan küçük kale. DERSAADET : İstanbul'a verilen adlardan biri. DERVİŞ : Bir tarikâte bağlanmış kişi. DİBACE : Önsöz, başlangıç. DİL : 1. Yakalanan, tutsak edilen düşmandan, konuşturularak alınan bilgi. 2. Gönül. DİRLİK : Geçimini sağlaması için bir kişiye verilen maaş ya da bir çiftliğin geliri, tımar. DİVAN : Hükümet üyelerinin toplanması. Bugünkü Bakanlar Kuru-lu'nu karşılayan deyim. (Aslı Divân-ı Hûmayun'dur). DİZDAR : Kale kumandanı. DÜRZİ : İslâm dininden oldukça ayrılık gösteren bir mezhep. Bu mezhebe mensup olanlar daha çok Suriye, Ürdün ve Lübnanda yaşıyorlardı. |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.