Tarih Deyimleri Terimleri O/Ö
 

Tarih Deyimleri Terimleri O/Ö

OBA : Eski Türkler'de (Oğuziar'da) çadırlarda yaşayan göçebe halkın meydana getirdiği topluluk. Çadır halkı. Bu topluluğun bir süre için konakladığı yer. Kabile anlamına da gelir. 'Boy: dan daha küçük bir şubedir.
OCAK : Yeniçeri teşkilâtı hakkında kullanılan bir deyim.
OĞAN : (Eski Türkler'de) Tanrı.
ORTODOKS : Hıristiyanlık'taki üç büyük mezhepten birinin adı. (Bu mezhebin başı olan patrik, Fener Patrikhanesi'nde oturur. Diğer iki mezhep: Katoliklik ve Protestanlık)
OTAĞ : İçinde birçok bölümün bulunduğu büyük ve süslü çadır. (Otağ-ı Hümayun: Padişah çadır)
OTURAK : Osmanlı ordusunda emekliye aynfâfi aster. Emekli.
ÖRF : Kanunlarla belirlenmemiş olan, haftan temS^nden uyduğu gelenek. Âdet.
ÖRFİ İDARE : Sıkıyönetim
ÖŞÜR : Toprak ürünlerinden hazine giderleri için alınan onda btr oranında vergi. (Çoğulu: Aşar)