Tarih Deyimleri Terimleri R
 

Tarih Deyimleri Terimleri R

RAKİK : Köle, cariye anlamına kullanılan bir deyim.
RAVZAİ MUTAHHARA : Hz. Muhammed'in mezarı yerine kullanılan deyim, (Ravza: Bahçe, Cennet).
RAYET : Sancak, bayrak.
REAYA : Osmanlılar'da önce bütün tebaya, sonraları yalnız gayrimüslimlere (Müslüman olmayan halka) verilen ad. (Raiyet'in çoğuludur ve 'itaat eden', Vergi veren halk' anlamına gelir.
REDİF : Asıl askerlik görevini yaptıktan sonra yedeğe ayrılan 26-32 yaşları arasındaki erkeklere verilen isim.
REİS-ÜLETİBBA : Bugünkü 'Sağlık Bakanı' karşılığında bir deyim. Hekimbaşı Tersane Kolcusuda denir (Kendisinin hekim olması şart).
REİS-ÜLKÜTTAB : Dışişleri Bakanı
RİCAL : İleri gelen devlet adamları anlamında kullanılır. (Devlet Ricali)
RİKÂBDAR : Padişah ata binip inerken üzengiyi tutan görevli. (Rikâb: Üzengi).
RUMELİ : Osmanlı Devleti'nin Avrupa kıtasındaki topraklarına verilen ad. Selçuklular zamanında ve daha önceki devirlerde Anadolu'ya da 'Rumeli' denirdi. (Celâleddin-i Rumî: Rumelili Celâleddin).
RUZNAME : Günlük gelir-giderlerin ya da olayların kaydı için tutulan defter.
RÜTBE : Askerlere, devlet memurlarına ya da halktan bazılarına ve Topçu Başılarına verilen derece, paye ve unvan hakkında kullanılan bir deyim.