Şiir Sözlüğü Y
 

Şiir Sözlüğü Y

Yalancı türek yanacı:
(Söz sanatı terimi) Aralarında gerçekten türek birliği olmadığı halde var görünen iki kelimeyi bir arada kullanma, Taş taşımak gibi.

Yaldızlı söz:
(Söz sanatı terimi) Nükte kılığında parlak fakat esasta değersiz olan söz.

Yarım dize:
Bir orta durağın bir dizeyi ayırdığı iki parçadan her biri.

Yarım uyak:
Tam uyak meydana getirmeğe yetmiyen tek bir sese veya onun benzerine dayanan eksik uyak.

Yarım adım:
Eski Yunan ve Lâtin tartıbiliminde adımın biri vurgulu (KUVVETLİ YARIM ADIM, Demi -pied marqué ou fort), öbürü vurgusuz (ZAYIF YARIM ADIM, Demi - pied faible) olmak üzere ayrıldığı iki parçadan her biri.

Yedek:
Bazı koşuklarda dizelerin sonuna ulanan nazımlı ve kısa parçalara halk edebiyatında yedek, divan edebiyatında ziyade denir. “Sen kim gelesin meclise bir yer mi bulunmaz Baş üzre yerin var.” Burada ikinci dize yedektir.

Yekâhenk:
(Divan edebiyatı terimi) Beyitleri arasında anlamca ilgi bulunan koşuk.

Yekavaz:
(Divan edebiyatı terimi) Baştan sona kadar güzel olan koşuk.

Yergi:
Birinin veya bir şeyin kusurlu taraflarını acı, batıcı ve alaycı bir dille anlatan yazı (YERGİLİ, Satirique; YERGİ SÖYLEVİ, Invective).T. : Hiciv, Hicviye

Yeterce uyak:
Bir sesli ile ondan sonra gelen bir sessizden ibaret olan uyak.

Yoksul uyak:
Sadece bir sesliden ibaret bulunan uyak.

Yönenme:
(Söz sanatı terimi) İfade arasında, muhatap yoksa sözü bir muhataba, varsa başka birine yöneltme.