ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - Kadının Güneşi Yok

böyle sık sık güneşin sözünü ettikçe
dilime kıpkırmızı büyük bir gül dolanır.
ama susmak da elden gelmiyor

Güneşe aşık olmak: Aşklarınızdan korkutulmuşluğunuzun en büyük, en somut göstergesi kaçış. Hep gitmişlerdir, hep sevmemişlerdir ve en sonunda hep görebileceğiniz, olduğunu bileceğiniz birine askınızın sonucudur. Her yerdeki tek ortaklığa, yalnızlığa, uzağa asık oluştur. Soru sormadan kabul edilmişliğe duyulan hasrettir, aşktan içinizin, elinizin, gönlünüzün kamaşmasıdır. Işıktır. Hep uzaktan görmektir,özlemektir. İçinizden çıkan ışığın, sevdiğinize çarpıp gözünüze vuramadığını düşünmenizi engelleyen parlaklıktır. Gerçektir, hayaldir... Ay olduğunuzu sanmak, belki yanılmak, rüyalara dalmaktır. Yollara vurmaktır...
-Uzaktan yanmayı kabulleniştir.
Eskiden ufak bir süse bakar bakar yazardım. Gözüme batardı ufaklık, büyürdü içindeki resimler, gözler... İçinde yaşam kurulurdu, yeni dünyalar yaşardı benim gözlerimde. Hele ki bu süs; küçük camdan içinde kar yağan, yıldızlar uçuşan bibloysa hiç durmazdı yazdıklarım.
Artık yazamıyorum. Hayallerim değişti. Hayal gücüm değişti ve karıştı geçmişime... Hayalim, anılarım karmakarışık oldu ve hatta güneş sisteminin bir parçası oldu, “zaman”a karıştı. Dönüp duruyor etrafında artık...
Hala her şeyi görüyorum. Ama dikkatimi en çok çeken parıltı oluyor .Gözümü kamaştıran şeylere içim kayıyor.
Dün gece eteği pırıl pırıl parlıyordu. Gözümü alıyordu karanlıkta. O dans ediyordu ama ne bacakları gözüküyor, ne gözleri karanlıkta... Yalnızca bir etek dans ediyor ortada ve ben de onun kadar ortada şaşkın şaşkın, şarap koka koka ona bakıyorum. Anında gözlerim dolu koşuyorum pencereye, hava alayım diye değil... Camı açıyorum, nefesimi tutuyorum ki gözümden yaş akmasın! Karşı apartmanlarda perde arkasındaki gölgelerle kendimi oyalamaya çalışıyorum.Yine ışık! Ay gözüme giriyor. Gözlerimi kısıyorum. Aynadan gözüme yansıtılmış ışıkçasına gözümden kanıma karışıyor ay... Kalbime sıvışınca heyecanımdan duramıyorum. Kendimle yüzleşmiş gibi, kendimi anlamış gibi panik oluyorum gece yarısında. Parıltılı etek dans ediyor... Ay ışığı içimde, etek sadece hatırlatıyor bana! Özletiyor da, özletiyor... Kendimden geçmişçesine değil de; kendime henüz gelmişçesine özlüyorum!
Aklım gidiyor güne... Saate bakıyorum 3 saat sonra gelecek aradığım... Gönlüme girecek olan gelecek yine! Güneşi arıyorum gece gece... Güneşe ağlıyorum...
İşte diyorum ya, o yüzden başka bir şey yazamıyorum. Sadece onu yazıyorum artık. Sadece ona!