![]() |
Cihangir, Gazanfer, Muzaffer
Bir Fransız entellektüel , Çanakkale savaşı sırasında Trakya'da dolaşmaktadır . Ordusu , en zor zamanında böylesine müthiş bir direniş sergileyen bir milletin cephe gerisinde ne yaptığını , nasıl yaşadığını merak etmektedir. Yolu bir kenar mahalleye düşer. Sokakta üç çocuk görür , üstleri başları perişandır. Kıyafetleri çeşitli çuvallardan uydurulmuştur. Neşe içinde oynayan cocuklarla konuşmak ister. Öğrenir ki ; babaları cephededir. Tam o sırada kenardaki ha yıkıldı ha yıkılacak şekilde duran bir kulubeden çilesi yüzüne heybet olarak vurmuş epeyce yaşlı bir kadın çıkar. Ve cocuklara doğru seslenir : "Cihangir , Gazanfer , Muzaffer ! Oğlum , çorba yaptım gelin için !" Fransız aydını, o heybetli Anadolu ninesinin haykırdığı isimleri birer birer aklından geçirir ve "En mağlup zamanında bile çocuklarına Cihangir (Cihanı fetheden) , Gazanfer (Kükremiş arslan) ve Muzaffer (Zafer kazanan) ismi veren bir millet asla mağlup olamaz ! "der |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.