Değerbilmek
 

Karlı bir kış günüymüş…

Yağan kardan üşümüş küçük kırlangıç,

yalnız bir adamın penceresinin dışına gelip

gagasıyla camı tıkırdatmış, adeta adamın onun

içeri girmesine müsade etmesini istemiş.

Yalnız adam bu isteği görmüş, “olmaz alamam,

git başımdan” der gibi kuşu kovalamış, sonra da

kendi kendine söylenmiş;”Hıh, camı tıkırdatmakla

kendisini içeri alacağımı mı sanıyor acaba..?”

Gecenin ilerleyen

saatlerinde canı sıkılmış,

rüzgar ve soğuk arttıkça yalnız adamı

daha başka düşünceler sarmış,

kırlangıcın arkadaşlığını

geri tepmekten biraz pişmanlık duymuş…

“Keşke kuşu içeri alsaydım.

Ona biraz yiyecek verirdim. Minik kuş

oradan oraya uçar, neşeli sesler çıkartır,

cıvıldar, yalnızlığımı paylaşırdı. ” demiş.

Ertesi sabah ilk iş pencereyi açıp,

etrafına bakınmış adam, belki kırlangıç

oralarda bi

yerlerde olabilir diye düşünmüş.

Ama görememiş zavallı kırlangıcı…

Uzun kış geçmiş, yine yaz gelmiş…

Etrafta kırlangıçlar, cıvıldıyarak uçmaya başlayınca;

yalnız adam, heyecanla camını sonuna kadar

açıp kuşu beklemiş… Ama hiç gelen olmamış.

Onun hevesle havada uçan kuşlara

baktığını gören komşusu hikayeyi öğrenince

hafif buruk bir sesle: “Sevgili komşum, anlaşılan

sen kırlangıçların sadece 6 aylık

bir ömürleri oduğunu

bilmiyordun?” demiş. Bunu işiten yalnız adam çok üzülmüş

ama üzülmek için de artık geç kaldığını anlamış…

***

Dikkatli olun…

Farkında olun…

Kendinize bir sorun…

Acaba, siz kaç kırlangıç kovaladınız?

Hiç geri çevirmediniz mi bugüne kadar

size sunulan bir dostluğu?

Hayatta bazı fırsatlar vardır ki,

sadece birkez karşımıza çıkar,

değerini bilemezsek kaçıp giderler.

Ve asla geri

gelmezler…. (