Özgün Altın Kafes
 

Senin sayende çok sevdim sevildim
Sevdikçe aşk yakarmış öğrendim
Tuhaf hikayemde bir tek ben yenildim
Adıma yazılmış kaderimin önünde eğildim
Bir daha görmemek için
Geriye dönmemek için
Hayata dair rüyanı birdaha bölmemek için
Yanıyor yansın kalan ömrüm
Yıkık, dökük bertaraf içim
En zor ama en doğru seçim
Seni unutmak, senin için
Her nefeste bin can vererek yaşar mıydım?
Altın kafeste aşkı hapsedecek adam mıydım?
Günah mı suç mu bir kere dönüp bakar mıydım?
Senin için olmasa senden kaçar mıydım?