Bir Hikaye
 

Doğuda, binlerce yıl önce, dünyadaki her insanın bir tanrı olduğuna inanılırmış. Ama insanoğlu elindeki güçleri istismar etmiş, Büyük Tanrı da o güçleri geri almaya karar vermiş. Bu sefer ortaya, ‘tanrılık’ gücünün nereye saklanacağı sorunu çıkmış. O güç tüm insan yetilerinin, potansiyellerinin ve şerefinin kaynağı olan güçmüş. Birinci danışmanı, ” Yere derin bir çukur açıp tanrılığı oraya gömsenize,’ demiş. Büyük Tanrı ‘ Olmaz,’ diye karşılık vermiş.

‘Eninde sonunda biri kazar, onu orada bulur,’. İkinci danışmanı ‘Benim bir fikrim var,’ demiş. ‘ İnsanlığın bütün gücünü en yüksek dağın tepesine koysak?
Büyük Tanrı onuda reddetmiş. ‘ Olmaz, sonunda oraya da birileri tırmanır, gücü orada bulurlar,’ demiş. Bu sefer üçüncü danışmanı konuşmuş: ‘Onun dünyanın en derin okyanusunun dibine koysak ya,’ demiş. Büyük Tanrı ona da, ‘ Olmaz,’ demiş. ‘Gün gelir, birisi okyanusa dalıp onu orada bulur,’ Bunu söyledikten sonra oturup düşünmüş. Birkaç dakika sonra bilgelik içinde konuşmuş. ‘Çareyi buldum. Bu olağan üstü güç kaynağını, görkemi ve şanı şerefi, gezegendeki her insanın yüreğine koyacağım. Oraya bakmak hiç akıllarına gelmez.”