İn Spite Of The Gods The Strange Rise Of Modern İndia - Edward Luce
 

Çok uzun sürdü ama sonunda, 1990lı yılların sonlarında Hindistanda A ile B noktaları arasında katır hızını geçmeye olanak veren yollar inşa edilmeye başlandı. O zamana kadar ülkeyi dikey olarak ikiye bölen GT Yolu kayda değer tek yoldu. İlk olarak ortaçağ sonlarında Mughal hanedanı tarafından inşa ettirilen, 19. yyda İngilizler tarafından geliştirilen ve sadece 1947de ilan edilen bağımsızlıktan sonra asfaltla tanışan bu yol gidiş-geliş tek şeritli olduğundan saatte 50 kmyi aşmak neredeyse imkansız. İşte bu nedenle çift şeritli bölünmüş yol fikri Hintliler arasında heyecan uyandırmakta. 2006ya gelindiğinde ülkenin en büyük 4 şehrini birbirine bağlayan 5000 kmlik Golden Quadrilateral otoyolu ile ortalama hız saatte 100 kmye ulaştı.

Bu otoyol, Hindistanın dörtnala giden ekonomisini gözlemlemek için en uygun yerlerden biri. İthalat sınırlamalarının gevşemeye başladığı 1990ların başında görebileceğiniz otomobil markası sayısı 7yi geçmezdi. Şimdiyse saymakta zorlanıyorum; Toyota, Mercedes, Ford, Volkswagen ve diğerleri. Yol kenarındaki reklam panolarında cep telefonu ve lüks villa ilanlarına rastlanır oldu. Evet, kırsal Hindistanda bazı bölgeler modernleşme sürecine girdi ama bu okyanusta birkaç küçük adacık gibi. Erken 21. yy Hint ekonomisinin en belirleyici özelliği ise bu bitmek bilmez tezatlarda yatıyor: uçsuz bucaksız tarlaların ortasında gittikçe büyüyen modern hizmet sektörü.