Hoşçakal..
 

Böyle kolay bitmemeliydi..
Böyle noktalanmamaliydi bizim hikayemiz..
Bu kadar olmamaliydi bu askin ömrü...

Ama Sen Gittin !...

Digerleri gibi gitmeyi tercih ettin..
Verilen onca sözler,
Edilen yeminler...
Yok oluverdi bir anda...

Ama Sen Biraktin!...

Hic düsünmeden onca yasanan güzellikleri..
Bir kez aklindan gecirmedin bizi..
Beni hesaba katmadan,
Bizi hic sayarak...

Icim aciyor yüregim kaniyor...
Ne olurduki verilen sözler edilen yeminler tutulsaydi..
Ne olurduki elimi hic birakmasan...

Seni benden alip götüren neydi?

Simdi baskasimi bakacak o gece gözlerine?
Baskasimi saracak seni?
Benim sahip oldugum yüregini baskasimi sahiplenecek?

Yinede gitmesen olmazmi....
Beni,bizi terk etmesen yanimda kalsan..

Ne olacak simdi?

Ben nasil yasayacagim nefes almadan?
Sendin yasama sebebim...
Sendin benim nefesim..

Caresizim..

Gözlerimden akan yaslar caresiz...
Gözlerim caresiz...
Yüregim caresiz...

Simdi gidiyorsun öylemi?..

Peki öyleyse git...git(me)..
Yüregini kimse dolduramasin benim kadar!
Gözlerine kimse bakamasin benim gibi!
Elini kimse tutamasin benim sicakligimla!
Yerimi kimse dolduramasin!...

Son gücümü sana harciyorum....
Son nefesimi sana alip veriyorum...
Son gözyaslarimi sana akitiyorum...
Sonumu sen hazirladin yok oluyorum...

Zorlu sevdam hoscakal...