ForumSinsi - 2006 Yılından Beri

Bir kundura tamircisi, günde bir-iki ayakkabı tamir ederek günlük ihtiyacını karşıladıktan sonra, şarkı, türkü söyleyerek vaktini geçirirmiş.
Bunu bir de zengin komşusu varmış. Zengin olduğu kadar da huzursuzmuş. Her gün üzüntülü, kederli evine döner, bir lokma ekmeği bile rahat yiyemezmiş. Komşusu olan kundura tamircisinin her gün neşeli işine gidip gelmesine ve şarkı türkü söyleyerek hayat sürdürmesine bir türlü akıl erdiremiyormuş.
Bir gün kundura tamircisini ziyaret edip sormuş: “Anlat bakalım nasıl oluyor da bu kadar neşeli olabiliyorsun? Bunun sırrı nedir? Yıllık kazancın ne kadardır? Tamirci cevap vermiş: “Bir yılda, bir ayda, bir haftada ne kadar kazandığımı hesaplamak için kafamı yormam. Günlük ekmek paramı kazandım mı evime gider, çoluk çocuğumla yer,içer, türkü söylerim,” demiş. Zengin, tamircinin söylediklerinden çok hoşlanmış: “Al şu paraları, ye, iç, daha fazla türkü söyle” diyerek tamirciye bin altın vermiş.
Tamirci, bu kadar çok parayı ömründe görmediği için, büyük bir hazineye sahip olduğunu zannetmiş. Paraları daha çok arttırmak düşüncesiyle onları bir yere gömmüş. Bundan sonra gece-gündüz dememiş, çalışmış. Ne türkü söyleyebilmiş, ne de neşesi kalmış.
Aradan uzunca bir zaman geçmiş. Üzüntüsünün gittikçe arttığını fark etmiş, bu duruma daha fazla tahammül edemeyeceğini anlamış. Paraları gömdüğü yerden alarak doğruca zenginin evine gitmiş: Al şu bin altınını, ver benim türkümü, neşemi,”demiş. Paraları, zenginin önüne bırakmış. Zengin sormuş: “Hayrola! Ne oldu,” demiş. Adam cevap vermiş: “Ne olacak. Paraları sanki bana düşmanlık için vermişsin. Ne yapsam da şu paraları daha çoğaltsam, diye uykum, neşem, huzurum kaçtı. Bu bana göre değil, sağlıklı ve rahat yaşamak için çalışmalı. Kazandığını da faydalı olan işlerde kullanmalı. Ben yine eskisi gibi ekmek paramı kazanayım, bana yeter. Fazlasını istemem,” diyerek oradan uzaklaşmış. Zenginin de aklı başına gelmiş. O da sağlığına zarar verecek kadar çalışmayı bırakıp, daha akıllı düşünmeye başlamış.