Bir Garip Hikaye..
 

Yeryüzü denen şu gariplikler ülkesinde,

Boyunduruğunu taşıyorum günlerin.

Beynimin içerisinde,

Bir at var sanki dörtnala koşturuyor.

Bir zincir sarmış sanki bedenimi,

Yüreğimi sıkıştırdıkca sıkıştırıyor.

Tutsağım sanki, çoktan beri,

Yok olası aşkının prangasıyla, acılar içinde.

Ağlıyor, haykırıyorum ama nafile,

Başı boş dolaşıyorum sokaklarda,

Sayıklayarak aşkını delice.

Gürültüler çıkarmakta, hayatın güllesi;

Ayağıma zincirlenmişte.

Şimdi bir sırattayım, geçilmesi çok zor.

Kim tutar bir körün elinden düşünmeden ?

Desenize boşuna inanmış ve kapılmışım,

Hayat denen serüvenin o sahte güzelliklerine.

İşte şimdi başkaldırıyor, isyanlarda bak,

Bağımlı bir suçlunun esin perileri; pervasızca.

Yere batsın, o yüce sevgilerin,

Ve yaşamın yükü !

Ey siz,

Evet size sesleniyorum size.

Şimdi iletin emi kuşaktan kuşağa,

Benim bu, belkide saçma olan,

Hayat,yaşam ve yeryüzü betimlememi.

Anlatın anlatın ki anlasınlar;

Şimdi ben ne kadar aşık,

Ve bir o kadar da deli..

alıntı