|
Amma Da Aldanmışız. 13 Kişilik Komedi Oyun
MÃœFETTÄ°Åž — Ya sudan bahsediyorum.Efendim,insanın diÅŸleri zangır zan… ALÄ° AÄžA — (Hemen keser.) Efendime söyliyeyim.Ä°yisiniz inÅŸallah… MÃœFETTÄ°Åž — Hey Allah’ım,çok şükür.Süphanallah…ne diyecektim?… ONBAÅžI — MüfettiÅŸ bey,afiyetesiniz,ÅŸey,inÅŸallah? MÃœFETTÄ°Åž — Afiyetim mi?Yerinde canım,yerinde…Üçten dokuza ÅŸart olsun,bırakın yakamı artık… MUHTAR — Yo müfettiÅŸ bey,âdettir bizde bu.Bir cigara içmez misin? MÃœFETTÄ°Åž — Haydi içeyim,pek kullanmam da…Nefes darlığı yapar,efendim,bende…YokuÅŸ filân çıkarken baÅŸlar bir tıkanıklık…(Nefes darlığı taklidi.) DERVÄ°Åž AÄžA — MüfettiÅŸ beg,biy cigaya mı? MÃœFETTÄ°Åž — SaÄŸol,mersi,aldım. DERVÄ°Åž AÄžA — Dayılıyım. MÃœFETTÄ°Åž — Haydi,hatırın için. (Alır.) Åžuraya takalım. (Bir kulağına takar.) Ya,dediÄŸim gibi tıkar gider. ONBAÅžI — (Kalkar.) Yak bir sigaramı. MÃœFETTÄ°Åž — (Az alıngan) Yaktık ya.TeÅŸekkür. ONBAÅžI — Åžey ÅŸey ederim,darılırım. MÃœFETTÄ°Åž — Haydi bakalım,senin de hatırın kalmasın… (Alır.) Åžunu da ÅŸuraya. (Öteki kulağına takar.) Nefes darlığı çok kötü. ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,bir cigara içer misiniz?Buyrun yani. MÃœFETTÄ°Åž — (Çileden çıkmış) Vallâhi…Hey yarabbi,âdet,âdet…bu da âdet ha…(Alır ateÅŸ için ceplerini ararken,hepsi kibritleri yakıp uzatırlar.) HEPSÄ° — Yak,müfettiÅŸ bey. MUHTAR — Buyrun. DERVÄ°Åž AÄžA — Buyadan. ALÄ° AÄžA — Yakar mısın? MÃœFETTÄ°Åž — Tuhaf…Vallâhi tuhaf…Sizin bu köy âdetleriniz… KAHVECÄ° — (Elinde maÅŸa ve ucunda ateÅŸle gözükür.) Yakacak mısın? MÃœFETTÄ°Åž — Yaktım,saÄŸol… KAHVECÄ° — Ha,sonra mı?Yakacak mısın? MÃœFETTÄ°Åž — Yanıyor. KAHVECÄ° — AteÅŸ mi?Ä°ÅŸte. MÃœFETTÄ°Åž — (Yerinden fırlar ve kahvecinin yüzüne üfürür.Bak…ya…nı…yor. KAHVECÄ° — Peki yakma.Ne bağırıyorsun?Karşında sağır mı var? MÃœFETTÄ°Åž — (Oturur.) Ne misafirperverlik.(Sükût) Niçin geldiÄŸimi biliyorsunuz.”Malim gelmemiÅŸ de onu rapor et.” diye telefon ettiler bana.Öteki köydeydim,karakoldan istediler.Sonra,bir de bir istida mı,ne pullamışsınız.(Pul yapıştırma taklidi) Ä°mza da ettiniz mi? (Ä°mza taklidi) MUHTAR — Demek bunun için geldiniz? MÃœFETTÄ°Åž — Öyle ya…Gelmeme sebep hem raporu yazmak,hem de sizin dilekçeyi soruÅŸturmak.Köy bu düşüncede mi? MUHTAR — Vallâhi müfettiÅŸ beg,biz istemiyoruz bu malimi.Çünkü… MÃœFETTÄ°Åž — Çünkü? MUHTAR — Bu köyden gitme ahlâksızım biridir. HOCA — Onun ne adam olduÄŸunu biliyorlar hep. MÃœFETTÄ°Åž — Yok,bildiÄŸiniz gibi deÄŸildir. HOCA — Biliriz bu yeni yetiÅŸme öğretmenleri.On para etmezler.Onların okuttuÄŸu elifbe elifbe olmuyor da baÅŸka ÅŸey oluyor. ALÄ° AÄžA —Sonra efendime söyliyeyim,biz köyümüze uygun adam bulduk.Efendime söyliyeyim,çok çalışkan,bilgili,ahlâklı bir delikanlı… ONBAÅžI — Ya,ya…Neydi o,ÅŸey…köyümüzü onardı…Bak çocuklar,ÅŸeyde,mektepte okuyor. MÃœFETTÄ°Åž — Sahih,bütün köyler ağızlarının suyunu şöyle akıtarak,hep bu köyü anlatıyorlar. “Şöyle iyi,böyle iyi.” diyorlar…Sonra da ağızlarından delikanlıyı düşürmüyorlar. MUHTAR — Benim av köpeÄŸimi de iyileÅŸtirdi.Geçen günkü avda…delikanlıyla beraber gitmiÅŸtik…truv truv..pır pır dökülüyor avlar. HOCA — (Keser.) Fazla lâfa ne hacet…Bir muallimin yaptığı her ÅŸeyi bu delikanlı yapıyor. DERVÄ°Åž AÄžA — Fazlasiyle… HOCA — Malim o,doktor o…midemi iyi etti.Mühendis,usta,demirci…MüfettiÅŸ beg,siz ÅŸu mektep iÅŸinden anlarsınız.Bizim köylere malim verecekseniz,bu delikanlı gibi malim yetiÅŸtirin de verin.Delikanlıyı örnek tutun. ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,müfettiÅŸ bey,sen bilirsin,ÅŸunu bize malim yapıver.Hem hayırlı bir iÅŸ de var.Efendime söyliyeyim,muhtarın kızı Gülsüm… MÃœFETTÄ°Åž — Anladım…Fakat nasıl olur?O mektep medrese mezunu deÄŸil…Diploması yok. MUHTAR — Çok ÅŸey biliyor,mal meydanda.Senin mektebinden kapı kadar diploması olan bunları bilmez,deÄŸil mi? ONBAÅžI — MüfettiÅŸ beg haklı…Yapamaz onu,ÅŸey,malim…Sonra adamın elini ÅŸey yapıp baÄŸlayıp atarlar dam altına… MUHTAR — Peki,netsek ÅŸu gelecek adamı? |
Amma Da Aldanmışız. 13 Kişilik Komedi Oyun
MÃœFETTÄ°Åž — Bu düşünülecek bir iÅŸ deÄŸil.Mademki öğretmen gelmedi,tebellüğ ve meyil müddetini de geçirmiÅŸtir.Müstafi addedilir.Ayrıca,siz “Bizim köylüdür,tanırız,iyi adam deÄŸildir.Köye gelirse verimli olmaz.” dye dilekçe yazarsınız,olur biter.Yenisini verirler. HOCA — Al sana…YaÄŸmurdan kaçarken doluya tutulmak buna derler.(Sükût) MÃœFETTÄ°Åž — Bu yeni adamınız çocukları okutuyor mu? MUHTAR — “Çocukları” ne demek…Bizi bile okutuyor.Ben alifbeyi öğreneli on gün oldu. ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,yalnız muhtar,efendime söyliyeyim,”j”nin üzerine nokta konulup konulmıyacağını bilmiyor. MUHTAR — Yooo…Bilirim.Gün doÄŸusundan rüzgâr eserken gün batsından tavÅŸana doÄŸru gidersin;ördek sürüsü uçarken,önündeki ördeÄŸe niÅŸan alırsın;arkadakine deÄŸil.Bunları nasıl bilirsem o dediÄŸini de bilirim… MÃœFETTÄ°Åž — Beyler,ÅŸimdi ben raporu yazarım,tabiî “gelmemiÅŸ” diye bildiririm.Sonra sizin istidayı kaleme alırız,pullarız(yazı ve pul taklidi) Kaymakam beye veririz.O da muameleye koyar.Kendisine de söyleriz,size iyi bir öğretmen verirler…Çalışırız. MUHTAR — Hey saÄŸolasın.Yalnız iyi öğretmen versinler.Birader,bizde bilgi yok,onlarda cim karnında bir nokta… ONBAÅžI — Neydi o?Bir söz vardı canım?Tam dilimin ucundaydı…Ha,dur.Of yine kaçırdım,ha tuttum…” Ä°ki,iki çıplak bir ÅŸeye hamama gerek.” Öyle deÄŸil mi? MÃœFETTÄ°Åž — Ben bu akÅŸam döneyim.Siz ÅŸu kağıdın altına “Öğretmen gelmedi.” diye imza ediverin.Sonra üzerini doldururum.Dört kiÅŸi yeter.Åžu kâğıda da imza atın…Bunu da öğretmeni istemiyoruz diye imzalayın…(AÄŸalar,verilen kalemi yalaya yalaya iki kağıda da imza atarlar.Ä°mza atarken,imzaların harflerini acemi acemi kekelerler.) (Sonra onlar imza ederken kulisten yabancının sesi duyulur.) YABANCI — Hey çoban,koyunlara yemden evvel su verilir.Patlatırsın hayvanları… MUHTAR — Bizim delikanlı. ONBAÅžI — Åžey,bizim delikanlı,hani söylemiÅŸtik ya… MÃœFETTÄ°Åž — Görsek bari.(Kâğıtları cebine kor.) YABANCI — (Dışardan) O koyunun bacağı nasıl oldu?Ä°yi mi?…(Sükût) Peki…Yarın öbürünü de getir…Kelebek olmuÅŸ galiba…Kara koyun yem yemiyor mu?Dedim ya kelebektir. (Sahneye girmiÅŸtir,yarı yarıya arkası dönüktür;konuÅŸur.) MÃœFETTÄ°Åž — Bu mu? MUHTAR — Evet,köyün peygamberi.Meteliksiz geldi.On beÅŸ gündür yüz bin bankonot yapabilirdi.Yine meteliÄŸi yoktur.Ä°yi niÅŸancı da… (Yabancı döner,ayağında lâstik çizme ve sırtında işçi tulumu vardır.) MÃœFETTÄ°Åž — A,a,a… DERVÄ°Åž AÄžA — (Farkında deÄŸildir.) A’dan sonra B geliy,müfettiÅŸ bey. MÃœFETTÄ°Åž — A…A…A…A… MUHTAR — Küçük A mı,büyük A mı? MÃœFETTÄ°Åž — Vay,siz burada ha? MUHTAR — Ne oldu müfettiÅŸ bey? HOCA — (Döner.) Åžaşırdın,bey,tanışır mıydınız? YABANCI — (Başını yere eÄŸmiÅŸtir.) Böyle olacağını biliyordum.Mızrak çuvala sığmaz. MÃœFETTÄ°Åž — Gözlerime inanamıyorum… HOCA — Ne oluyor size,Allah’ınızı severseniz? MÃœFETTÄ°Åž — Ne olacak…Siz böylesiniz vallâhi. (Elleriyle tereli iÅŸareti yapar.) Deli yani,öğretmen burada iÅŸte. HEPSÄ° — Ne öğretmeni? MÃœFETTÄ°Åž — Ä°stemediÄŸiniz öğretmen. MUHTAR — Vallâhi,anlamıyorum.Ne söylüyorsunuz? MÃœFETTÄ°Åž — Sizin köye bir öğretmen gelecekti ya? HEPSÄ° — Evet. ONBAÅžI — Åžu ahlâksız Murat. MÃœFETTÄ°Åž — Evet,öğretmen iÅŸte bu. HEPSÄ° — Yapma. MÃœFETTÄ°Åž — Kısmet ayağınıza gelmiÅŸ ve farkında deÄŸilsiniz.(Hepsi ÅŸaÅŸkın ve mahçuptur.) MUHTAR — (Kendi kendine) Vallâhi yüzümü kaldırıp da bakamıyorum.Amma atıp tutmuÅŸtum.(Arkasını döner,yerin dibine batmıştır.) ONBAÅžI — Vay…Öldüm…Neler söylemiÅŸtim.(Döner mahçuptur.) ALÄ° AÄžA — Efendime söyliyeyim,ben ne ettim,neler söylemiÅŸtim.Tuh…(Döner.) DERVÄ°Åž AÄžA — Ya ben ne heyzeley yemiÅŸtim.(Döner.) HOCA — Ya,ben nasıl bakayın malim beyin yüzüne?(Döner.) (Sahneye bir üzüntü çökmüştür,köylüler mahçupluktan,diÄŸerleri bu durumdan sıkıntılıdır.) MÃœFETTÄ°Åž — Eee,merhaba,Murat Bey.Kasabadan bir ayrıldınız…Arabanız tıkır tıkır gitti.Ben sizi gitti,vazifeye baÅŸladı sanıyordum.Halbuki kasabadan telefonla sizin için,pır kaçmış dediler. YABANCI — Bakın yine buradayım. MÃœFETTÄ°Åž — Yaa.Hem buradasınız,hem burada deÄŸilsiniz. YABANCI — (Güler.) Gölgem. MÃœFETTÄ°Åž — Bunlara iyi oyun oynamışsınız.(Sükût) YABANCI — AÄŸalar…Hepiniz yüzünüzü döndünüz. MUHTAR — Sus,malim bey,biz ne aldanmışız.Utanıyorum,utanıyorum. YABANCI — AÄŸalar,size karşı hürmetim ve sevgim vardır.Her insan gibi siz de aldanabilirsiniz. ONBAÅžI — Fakat,neydi o?Böyle aldanmak çok acı. ALÄ° AÄžA — Biz,efendime söyliyeyim,yâni,ne umduk,ne bulduk. HOCA — Yer yarılsa da dibine girsem.Senin nene gerek âlemin adamı hakkında konuÅŸmak… DERVÄ°Åž AÄžA — Neyden lâf ettim.Dilim kopsaydı. YABANCI — Böyle demeyin,aÄŸalar.Ben kabahati sizde bulmuyorum. MUHTAR — Ya kimde kabahat? YABANCI — Kabahat sizde deÄŸil.Zamanda,evet zamanda.Gördüğünle deÄŸil de,iÅŸittiÄŸinle düşünen,dedikoducu zamanda.O iÅŸitilen ÅŸeylerin içinde bir kırıntı bile doÄŸru yoktur.Her ağız uydurduÄŸu yalana biraz sonra,diÄŸer sokak başında kendi inanır…Benim annem de,babam da temiz insanlardı.Bunu sizlere delilleriyle ispat edeceÄŸim HOCA — Bak bu doÄŸru.Biz ÅŸu malim beyi nasıl biliyorduk,karşımıza nasıl çıktı. MUHTAR — BoÄŸazıma bir ÅŸeyler tıkanıyorçNeler söyledik,neler söyledik senin için Utanıyorum DÄ°ÄžERLERÄ° — Utanıyoruz,vallâhi… YABANCI — Ben bu sözü,yani ÅŸu “utanıyoruz” sözünü,sizin deÄŸil de bizi kötüleyenlerin hepsinin aÄŸzından çıkmış sayıyorum.Sizin geri dönüşünüz ve utanışınız,bana istikbâl için bir ışık gibi görünüyor ONBAÅžI — (Güler.) Neydi o?Hani bir söz vardı.Yanlış hesap,neydi muhtar |
Amma Da Aldanmışız. 13 Kişilik Komedi Oyun
MUHTAR — Yanlış hesap BaÄŸdat’tan döner. HOCA — Gel,oÄŸul,ben baÅŸlıyayım.Benden yaÅŸlı olsun,vallâhi,elini öperim,gel öpeyim alnını…Kusura bakma,bilmeden söyledik. (Öper.) ALÄ° AÄžA —Efendime söyliyeyim,bundan sonra ÅŸu gözlerimle görmeden,elimle dokunmadan,efendime söyliyeyim,bir ÅŸey söylersem,söylenenlere inanırsam,kafam kopsun. (Yabancıyı öper.Muhtar,DerviÅŸ ve onbaşı da öper.) MÃœFETTÄ°Åž — Sevinçten bir ÅŸey söyleyemiyorum.Köylerimiz,evet,köylerimiz.böyl e kalkınıyor.Ä°ÅŸte raporu yırtıyorum.Ya o imza ettiÄŸiniz diÄŸer kâğıdı ne yapayım? MUHTAR — Ne mi edeceksin?Onu da yırt. HOCA — (Atılır.)Yoooo,yooo,yooo…Yırtma…Ä°mzalarımızÄ ±n üst tarafına şöyle yaz,baklava hakkı için şöyle yaz…Şöyle: “Kaymakamlık Ulu Makamına” Bakma müfettiÅŸ beg,biz eskiyiz,sonra pek o kadar da mürekkep yalamadık,sen uydur gayri.Evet, “Kaymakamlık Ulu Makamına,biz Derecik Köyü ehalisi,yeni gönderdiÄŸiniz malimden pek memnunuz…Biz istediÄŸimize kavuÅŸtuk,darısı diÄŸer köylerin başına.” Ä°mzalar zaten var.Nasıl? HEPSÄ° — YaÅŸa hoca. HOCA — Baklava hakkı için bunları böyle yaz.Yazmazsan,öteki dünyada yakanda olur on parmağım. YABANCI — Hoca,bu fazla… HOCA — Yo bu fazla deÄŸil…Daha eksik…Bitmedi.AÄŸzımı tükürük boÄŸdu. (Muhtarın önüne durur.Arkasını verir,eÄŸiktir.) Åžu arkama bir yumruk vur. MUHTAR — Niçin? HOCA — Vur canım,tıkandım… MUHTAR — (Vururken) Ne yedin de tıkandın? HOCA — Bir daha. MUHTAR — Hey,hocam,al bir daha. ALÄ° AÄžA — Hoca ne yedin de tıkandın böyle? HOCA — Daha yemedik,yiyeceÄŸiz…Hem de böyle lenger lenger pilâvlar,tepsi tepsi börekler,sini sini baklavalar…Etler…Oh,yine tıkanıyorum…(Yutkunur.) Bir daha vur muhtar.Bir daha,şöyle pekçe…pekçe. DERVÄ°Åž AÄžA — Hoca,neyde yedin? HOCA — Ziyafette…Daha doÄŸrusu düğünde. HEPSÄ° — Hangi düğünde? HOCA — Tuh be…Ben size ziyafetten söz ederim de ,niçin olduÄŸunu demem.Muhtarın kızı ne demiÅŸ? MÃœFETTÄ°Åž — Ne demiÅŸ? HOCA — “Delikanlı,malim olsaydı,ona varırdım.” dememiÅŸ mi? HEPSÄ° — Ya,sahih. MÃœFETTÄ°Åž — Delikanlı da malim çıkıverince… HOCA — Bize de ziyafet gözüküyor.Öyle deÄŸil mi,muhtar? MUHTAR — (Cevap vermez,başını eÄŸer.) HOCA — Ha,anladım.Kız babası…Naza çekiyor kendini.Çek bakalım.Hakkındır.Gülsüm,çiÄŸdem gibi kız.Peki.(Cübbesini toplar,gayet itinalı olarak muhtarın önüne gider,eÄŸilip selâm verir.) Muhtar Bey,Allah’ın emri,Peygamber’in kavliyle kızımız Gülsüm’ü,oÄŸlumuz Murat’a istiyoruz.Desti izdivacına talibiz. MUHTAR — (Sıkılgan) Åžey bilmem ki…Ne diyeyim? HOCA — Ne mi diyeceksin?Aklın varsa şöyle dersin muhtar: “Verdim.” Böyle de,çünkü Murat gibi kısmet,ancak kırk yılda gözükür.Kuyruklu yıldız gibi. MUHTAR — Peki,hoca.Ben de kızımı kuyruklu yıldız veriyorum. HEPSÄ° — YaÅŸa,muhtar,yaÅŸa. HOCA — Bu iÅŸ de bitti,iÅŸin bitmesi demek,bizim yemeklerin gözükmesi,demektir. (Durur.) Yalnız,ÅŸaka bir tarafa,ben hâlâ kendime gelemedim.Yahu amma da aldanmışız.Tüh tüh… DÄ°ÄžERLERÄ° — Yaaaa…Amma da aldanmışız! (Bu söz tekrar edilirken perde kapanır.) |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.