La Fontaine Masalları
 

Tavşan İle Kaplumbağa

Tavşan ikide bir böbürleniyor:
-Kimse benden hızlı koşamaz, diyormuş. Sonunda kaplumbağa dayanamamış:
-İstersen yarışalım, demiş.
Koşuya başlamışlar. Tavşan epeyce yol aldıktan sonra, "Hıh, o sırtı kabuklu hayvancık sürüne sürüne kim bilir ne zaman sonra bana yetişir?" diye düşünmüş.
-Şu ağacın altına biraz uzanıp dinleneyim, demiş. Uyuyakalmış.
Kaplumbağa ağır yürüyüşü ile yürümüş yürümüş, hiç dinlenmeden yol almış.
Tavşan bir ara gözünü açmış. Bir de ne görse beğenirsiniz, kaplumbağa neredeyse yarışı bitirmek üzereymiş. Hemen fırlamış, rüzgar gibi koşmaya başlamış. Ama ne çare, kaplumbağaya yetişememiş.
Böylece tavşan yarışı kaybetmiş. Aldırış etmemenin cezasını çekmiş. Kaplumbağa ise düzgün . adımlarla, durmadan yürüdüğü için yarışı kazanmış.

La Fontaine Masalları
 

Tavşanla Kurbağalar

Bir tavşan, yuvasında oturmuş, kara kara düşünüyormuş.Zaten zavallının içini kemiren korkudan hiç yüzü gülmezmiş.Düşüncesi bile korku üzerineymiş.Şöyle diyormuş kendi kendine : " Korkak yaratılmış olmak ne büyük mutsuzluk.Bir lokma yemek bile boğazımdan rahat geçmiyor.Her an korku içinde yaşıyorum.Korkudan gözlerim açık uyuyorum.Bu da yaşamak mı sanki?

Tavşan böyle keder içinde kendi kendine düşünürken bir hışırtı duymuş.Kendini hızlıca atmış dışarı.Koştuğu gibi göl kıyısına gelmiş.Bu sefer kurbağaların ödü kopmuş.Cup cup suya atlamaya başlamışlar.Bunu gören tavşan :

" Ya, demek korkak olan yanlız ben değilmişim.Benden korkanlar da varmış.Hem bir tane bile değil bir sürü kurbağa.Ben neymişim de haberim yokmuş.Kimbilir bu güne kadar ne korkular salmışım ortalığa ."

Gerçek budur.Dünyada hiç bir korkak yoktur ki, kendinden korkağı bulunmasın.