Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteoyit


OSTEOYİT sıf. (fr osféoide'den). Doku-bll. KEMİKSİ'nin eşanlamlısı.

Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteotrop


OSTEOTROP sıf. (fr. ostéotrope). Tercihen kemiklere tutunan maddelere denir.

Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteotomi


OSTEOTOMİ a. (fr. ostéotomie). Cerr. KEMİK* KESİMi'nin eşanlamlısı.

Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteotom


OSTEOTOM a. (fr ostĞotome). Cerr. Zincir biçiminde kemik testeresi.

Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteoskutum


OSTEOSKUTUM a. Yumş. bil. kemiksi PUL'un eşanlamlısı.

Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteoskleroz


OSTEOSKLEROZ a. (fr. osteosclerose). Patol. Çoğunlukla bir iltihaba bağlı olarak kemik dokusunun sertleşmesi. (Bir metabolizma bozukluğuna ya da bir urun oluşum sürecine de bağlı olabilir.)

Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteosit


OSTEOSİT a. (fr. ostéocyte). Dokubil. Mineralleşmiş kemik maddesiyle tamamen sarılmış olan osteoblast. (Osteositler, birbirleriyle ağızlaşan kanalcıkların çıktığı çukurcuklarda [osteoplast] bulunur.)

Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteosentez


OSTEOSENTEZ a. (tr. osteosynthése). Cerr. Kırık bir kemiğin parçalarını yerli yerine koymak ve sağlamlaşıncaya kadar genellikle madenden bir aygıtla sabit tutmak amacına yönelik cerrahi müdahale.
(Yapılacak işlem çemberleme, vidalama, çivileme, vb. biçiminde olabilir.)

Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteoglossidae


OSTEOGLOSSİDAE a. kemikdilligiller familyasının bilimsel adı.

Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteom


OSTEOM a. (fr. ostéome). Erişkin kemik dokusundan oluşan iyicil ur. Bazı kemiklerde (kemiksi osteom) ya da bir kas içinde rastlanır. (Bu son durumda sınırlı bir kan pıhtısının kemikleşmesinden doğar.)

Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteoloji


OSTEOLOJİ a. (fr. ostéologie). KEMİK-BİLİM'in eşanlamlısı.

Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteolog


OSTEOLOG a. (fr. ostéologue). KEMİK-BİLİMCİ'nin eşanlamlısı.

Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteoliz


OSTEOLİZ a. (fr. osteolyse). Dokubil. Kemik dokusunun, özellikle kemiğin temel maddesinin özel hücrelerce soğurulma-sı. (Soğurmayı ya osteoklastlar yapar [osteoklazi] ya da osteositler yapar [osteosit çevresi osteoliz]. Hormonal bozukluklar bu fizyolojik etkinlikleri arttırabilir. Kemiği sıkıştıran ya da kaplayan bir lezyon da, kemik dokusunda yıpranmaya yol açarak bir osteolize neden olabilir.)

Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteolit


OSTEOLİT a. (fr. ostâotithe). Taşlaşmış kemik.

Cevap : Tıp Sözlüğü
 

Osteokran


OSTEOKRAN a. (fr. ostéocrâne). Embriyol. Omurgalılarda, hem kıkırdaktan kemikleşmiş iç iskeleti, hem yüzeyel, yani deri kökenli iskeleti içeren kemik kafatası. (Sırt tarafında bulunan ve tüm beyni kapsayarak arkada omurgayla eklemlenen nörokran ile karın tarafından bulunan ve ağız yutak boşluklarını kapsayan splank-nokran olmak üzere ikiye ayrılır; embriyonda ondan önce iç iskeletin tamamen kıkırdaktan oluştuğu evre yer alır.)