Kurtuluş Savaşinda Ermeni İsyanlari

KURTULUŞ SAVAŞINDA ERMENİ İSYANLARI

Birinci Dünya Savaşı�nın Galip Devletleri, savaş sırasında, aralarında yaptıkları anlaşmalarla, Türk topraklarını bölüşmeyi kararlaştırmışlardı Mondros Ateşkesi ile de bu fırsatı ellerine geçirince; Suriye-Adana cephesindeki Türk Kuvvetleri�nin, Toros geçitlerine alınarak bölgenin boşaltılmasını istediler
Yapılan baskılar sonucu, bu cephedeki Türk Birlikleri, Toroslar kuzeyine çekildi Ateşkesin imzasından hemen sonra Adana�yı işgale başlayan Fransızlar, meydanı boş bulunca silahlandırdıkları Ermeniler ile birlikte bu işgallerini genişleterek, Adana�dan başka Kozan, Osmaniye, Tarsus, Mersin ve Pozantı�yı da işgal ettiler
Bu arada İngilizler de, Antep, Maraş ve Urfa�yı işgal ettiler; fakat bir süre sonra aralarında vardıkları bir anlaşmayla bu üç ili Fransızlara bıraktılar Böylece Fransızlar Adana kuzeybatısındaki Toros geçitlerinden Fırat nehri doğusuna kadar uzanan geniş bir alanı işgal etmiş bulunuyorlardı (*)
Fransızlar bu geniş alanda varlıklarını koruyabilmek için, İngilizlerin bu dönemde Doğu�daki Ermeniler�i kullandıkları gibi, Fransızlar da Suriye ve Güney Anadolu�daki Ermenileri kullanmak istediler İngilizler Ermenistan devletine Türklerden aldıkları toprakları verirken, Fransızlarda kendisine bedava asker edinebilmek için bölgesindeki Ermenilere Çukurova bölgesinde, �Klikya Ermeni Devleti� kuracağı sözünü verdi
Tehcirle Suriye�ye gelmiş olan Ermeniler ile Çukurova�da yerleşik Ermeniler, bu tatlı vaade kapıldılar Böylece İskenderun Körfezi�nden Kafkaslara kadar Büyük Ermenistan�ı kurmuş olacaklardı
Yaklaşık 5000 Ermeni, bu aöacı gerçekleştirmek için Lejyon askeri olarak Fransız ordusuna katıldı ve Fransız üniforması ile efendilerinin emrinde Türklere karşı çarpıştı Tehcirle Suriye�ye gelenlerden geri kalanı, Fransız yardımıyla Çukurova�ya yerleştirildi Yerleşik Ermenilerle bunlar birleşerek, Fransız silahları ile Milis kuvvetleri ve çeteler kurdular ve işgalci Fransız ordusundan ayrı olarak, Türk yönetimine başkaldırdılar
Türk sivil halkının oluşturduğu milli kuvvetler, cephede Fransız ordusuyla, içte ve geride Ermeni çeteleriyle savaşmak durumunda, yerleşim yerlerini ve canını korumak zorunda kaldı
Fransızlarla işbirliği halinde devlete başkaldıran silahlı Ermeni sayısı, yerleri ile birlikte şöyle idi(**):
Antep�te 2500
Maraş�ta 2000
Saimbeyli�de 1500
Urfa�da 1000
Zeytun�da 500
Şar�da 350
Kozan�da 300
Adana-Mersin�de 1000
Osmaniye-İslahiye�de 1000
Toplam: 10150
Fransız ordusunun harekatı dışında, devlete başkaldırı şeklinde ki Ermeni isyanı, 7 Mart 1919�dan 6 Eylül 1921�e kadar; Adana, Kozan, Haçin (Saimbeyli), Şar, Göksun, Zeytun (Süleymanlı), Maraş bölgelerinde devam etti Binlerce masum insanın ölümüne, onlarca köy ve kasabanın tahribine sebep oldu Doğu Anadolu�da yaptıkları katliamları aynen burada da yaptılar
Ermeni isyanının en kanlı bölgesi, daha önce on Ermeni isyanı yaşanmış Saimbeyli ile 6 Ermeni isyanı yaşanmış Süleyman�lı oldu En son olarak, 6 Eylül 1921�de Zeytun (Süleymanlı)�daki isyan bastırıldı ve Ermeni çetelerinin savaşma azimleri kırıldı
Fransızlar, yenilgiyi kabul edip, 20 Ekim 1921�de Ankara Hükümeti ile barış anlaşması (Ankara Anlaşması) yaptıktan sonra, işgal ettiği Türk topraklarını boşaltmaya başlayınca, isyancı Ermeniler ortada kaldılar Yaptıkları onca kötülük, katliam ve vahşetten sonra bölgede kalamadılar ve Fransız ordusu ile birlikte çekildiler
Sonuç, Ermenilerin bir kez daha kullanılması olmuştur Birinci Dünya Savaşı sonunda ve sonrasında Doğudakiler İngilizler, Güneydekiler Fransızlar tarafından kullanılan Ermeniler, acaba bunu anlamışlar mıdır? Bugün ise beklenilen kimlerin duplörlüğünü yaptıklarını, kimler tarafından kullanılmak istendiklerini anlamalarıdır Tekrar zararlı çıkmamalarıdır