Unuttum Seni ..

Özgürsün artık kanatlanabilirsin uçurumlara,

Çünkü kuruttum sevgini

Kendin kadar yalnız,

Ben kadar kalabalıksın dört duvar arasında

Şimdi içimde rahatça ölebilirsin çünkü unuttum seni?

Eli kanlı bir katile nasıl bir mektup yazılır bilmiyorum

Diri diri gömdüğün yüreğimle karşındayım

Dimdik ve bir o kadar mutlu

Söylenecek çok fazla sözüm yok aslında

Adın hiçliği andırıyor İçi boş bir cümleye benziyor bendeki sen

Şimdi sana yazdığım bu satırlara bakıp yanlış anlamlar çıkarma sakın

Bende kapladığın yer boşluğa bakıyor

Gözlerin ise karanlığı anımsatıyor bana

Hadi mutlu olabilirsin artık

Doya doya sevinebilirsin

Ellerinle gömdüğün bu kızın ardından yaktığın sahte ağıtları söndür artık

Yüzüne giydirdiğin benli acıları da sıyır artık

Ben öldüm artık/ gayrı mutluluklar senin

Başardın en sonunda

Senaryosunu yazıp yönettiğin bu oyunu kazandın

Tükettin beni

Dilediğince kanat çırpabilirsin bulutlara

Dilediğince gülüşler saçabilirsin etrafına

Ve bitirdin diyecektim

Lakin bitiremedin beni

Çünkü sen hiçbir zaman bende başlamadın ki

Unutma sende bir cümlelik yerim bile olmamıştı

Sakın kızma bu cümleme bu cümleyi sen söylemiştin

Şimdi arkanı dön ve git

Ait olduğun karanlıklar seni bekliyor

Dört duvar sancılarında seni bekleyen bir ömür var

Benden alıntı bile yapmadığın geçmişine bir çizik at yeter

Gerisini cümlelere bırak

Ve bundan sonraki cümleyi okumadan ellerinle bir yerlere tut

Üzgünüm ama sendeleyeceksin

Beni diri diri gömen adam, üzgünüm ama benim sessiz cümlelerimde sana ait tek bir sesli harf bulunmamakta

Şimdi ağlamayı bırak ve uzandığın yerden kalk

Doğrul hayata

Varlığımda yokluğumu ezberlemeyi becerebilen ve yokluğumda varlığımı yaşatabilen birisi olarak dayanabilirsin bunca şeye:

Hem üzülmeye değer mi ki

Varlığını reddettiğin bu kızın laflarına aldırma sen

Dön sırtını karanlığa

Unutma ki gözyaşlarını kurutacak bir göğüs kafesini bulman hiçte zaman almayacaktır

Ya da beni unutturacak bir cümle kurman için dudaklarını bükmek yeterli olacaktır

Biliyorum bu satırlar sana küfür gibi gelecek

Ya da beddua ettiğimi düşüneceksin

Asla böyle düşünme

Sen benim eli kanlı katilimsin

Hangi kurban katiline beddua eder ki ?

Hadi beni gömdüğün yere bir bak

Bak diyorum sana

Kanlı gözyaşlarıyla uzan mezarıma

Biraz üşüyeceksin ama bir kızın yalnızlığında tüketeceksin içindeki yaşama sevincini Acılarına kefil olan bu kızı sen öldürdün sen

Suçlusun

Seni sevmekten öte ne yaptım sana?

Hangi suçun cezası olarak beni diri diri gömdün ?

Hangi sebebe istinaden vurdun beni yalnızlığa

Artık özgürsün

Beni öldürdün ya

Ne kadar inkar etsen de, sen eli kanlı katilsin

Yüzünde suçlu yazmasa da vicdanın hiçbir zaman seni temize çekemeyecektir

İstediğin gibi rahat dolaş sokaklarda

İstediğin maskeyi de vur yüzüne

Gerçeklerden ne kadar kaçabilirsin

Seni çok sevmiştim lakin yanılmışım

Üzgünüm ama geçmişimde sana dair tek bir iz yok

Ha, boynumda izler ne diyorsan

Onlar beni diri diri gömerken senden bana kalan son armağan

Git

Hiç gelmemiş gibi

Bit

Hiç başlamamış gibi

Kendin kadar yalnızsın

Ben kadar ölüsün

Adın boşluk şimdi

Ait olduğun karanlıklarda temize çek kendini

Guslet o ayrılık kokan ellerini

Öldür beni diyeceğim ama

Sen beni sende hiç yaşatmadın ki

İstesen de ölemem ki

Sen de hiçbir zaman varolmadım ki öldürebilesin

Ben sende hiçtim

Şimdi sıra sende

? Beni diri diri gömen adam,

Üzgünüm ama benim sessiz cümlelerimde

Sana ait tek bir sesli harf bulunmamakta?

Kahraman TAZEOĞLU